Sovrin
Sovrin
«បរាភវសូត្រ» ជាធម៌អប់រំដែលប្រជាជនខ្មែរមិនគួររំលងក្នុងពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌ
TRAVEL & LIVING 5 years ago
ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនិងកាន់បិណ្ឌជាពិធីបុណ្យសាសនាដ៏ធំមួយដែលប្រជាជនខ្មែរគ្រប់រូបរមែងប្រតិបត្តិទៅតាមប្រពៃណី ទំនៀមទំលាប់តាំងពីបុរមបុរាណជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដើម្បីឧទ្ទិសកុសលជូនដល់បុព្វការីជននិងញាតិការទាំងប្រាំពីរសន្តានដែលបានចែកឋានទៅ។ ចាប់តាំងពីម៉ោង៤ ទាបភ្លឺទៅប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរម្នីម្នានាំគ្នាទៅវត្តដើម្បីបោះបាយបិណ្ឌ និងស្តាប់ព្រះធម៌ទេសនា។ «បរាភវសូត្រ» គឺជាធម៌មួយដែលគេតែងតែឮនៅពេលដែលមានពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌម្ដងៗដែលព្រះសង្ឃតែងសម្ដែងមិនដែលខានក្នុងរយៈពេល ១៥ ថ្ងៃនៃពិធីបុណ្យជាតិមួយនេះ។ តើ ធម៌ បរាភវសូត្រនេះគឺជាអ្វី ហើយធម៌នេះបានបង្កប់ន័យអប់រំអ្វីខ្លះ? ព្រះគ្រូ អភិធម្មសត្ថាចារ្យ សួង សុធន មានសង្ឃដីការពន្យល់៖
បរាភវសូត្រគឺជាមេរៀនមួយកន្លែង ដែលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធនៃយើងបានបង្រៀនពីមូលហេតុឬក៏កត្តាដែលនាំឲ្យមនុស្សវិនាសអន្តរាយ។ បរាភវសូត្រគឺជាសូត្រមួយដែលផ្ទុយពី ធម៌មង្គលសូត្រដែលជាធម៌នាំឲ្យមនុស្សបានសុខដែលមានចំនួន ៣៨ ប្រការ។ ធម៌ដែលគេតែងតែសូត្រនៅក្នុងពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌនេះមានចំនួន ១២ កង ឬ ១២ វិនាសដែលរៀបរាប់អំពីទង្វើអាក្រក់មួយចំនួនដែលពុទ្ធបរិស័ទមិនគួរប្រព្រឹត្តិនិងជាកញ្ចក់ឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីតថភាពទូទៅនៃសង្គមជាតិទៀតផង។ បរាភវសូត្រក៏រៀបរាប់អំពីទម្លាប់អាក្រក់មួយចំនួនដែលនាំឲ្យមនុស្សវិនាសអន្តរាយផងដែរ។ អ្នកល្មោភដេកច្រើន ប្រជុំគ្នានិយាយលេងឥតប្រយោជន៍ច្រើន ខ្ចិលច្រអូសឥតខំប្រឹងប្រែង និងឆាប់ក្រោធខឹង នេះនឹងនាំឲ្យវិនាសអន្តរាយ។ អ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន ហើយឥតថែរក្សាចិញ្ជឹមបីបាច់មាតាបិតាចាស់ជរាមានវ័យកន្លងហួសហើយ នាំឲ្យវិនាសអន្តរាយ។ អ្នកលេងស្រី លេងស្រា ល្បែងពាលាឬភ្នាល់នាំឲ្យវិនាសទ្រព្យសម្បត្តិ នេះនាំឲ្យវិនាសអន្តរាយ។ អ្នកមិនសន្ដោស ឬមិនត្រេកអរជាមួយនឹងប្រពន្ធរបស់ខ្លួន ហើយទៅត្រេកត្រអាលជាមួយនឹងស្រីផ្កាមាស ឬប្រពន្ធអ្នកដទៃនាំឲ្យវិនាសអន្តរាយ។ អ្នកមានវ័យចាស់ហើយ យកស្រីក្មេងមានថនាក្រពុំដូចផ្លែទន្លាប់ទុំជាភរិយាគេតែងក្តៅក្រហាយដោយសារការប្រចណ្ឌរបស់ប្រពន្ធនោះ នេះនាំឲ្យវិនាសអន្តរាយ។ អ្នកដែលស្រលាញ់ជនអសប្បុរស ហើយស្អប់ខ្ពើមជនជាសប្បុរស នេះនាំឲ្យវិនាសអន្តរាយ។ អ្នករឹងត្អឹងដោយ អាងជាតិ ឬវណ្ណៈ អាងទ្រព្យ ឬអាងគោត្រត្រកូល ហើយមើលងាយអ្នកដទៃ នេះនាំឲ្យវិនាសអន្តរាយ និងមានប្រការជាច្រើនទៀត ដែលព្រះសង្ឃបានសម្ដែងពីព្រះធម៌បរាភវសូត្រនេះ។ ស្ដាប់ទៅធម៌នេះមានន័យទូលំទូលាយណាស់ ចុះហេតុអ្វីបានជាគេសូត្រតែនៅក្នុងឱកាសពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌដូច្នេះ?
« បរាភវសូត្រនេះមិនមែនសម្ដែងតែខែភ្ជុំបិណ្ឌនោះទេ គេអាចសម្តែងបានគ្រប់ពេលវេលា គ្រប់ទីកន្លែង ក៏ប៉ុន្តែដោយសារតែរដូវបុណ្យភ្ជុំនេះ គឺជាពេលដែលពុទ្ធបរិស័ទខ្មែរជួបជុំគ្នាទំនេរពីការងារច្រើន អ៊ីចឹងហើយបានជាព្រះសង្ឃក៏យកឱកាសនេះដើម្បីសម្តែងនូវធម៌បរាសូត្រឲ្យប្រជាជនខ្មែរបានដឹងថាអ្វីដែលនាំឲ្យវិនាសអន្តរាយ» នេះបើតាមសង្ឃដីការបស់ ព្រះគ្រូ អភិធម្មសត្ថាចារ្យ សួង សុធន។ ម្យ៉ាងដោយសារតែក្នុងឱកាសពិធីបុណ្យកាន់បិណ្ឌនេះមានថេរវេលាវែងជាងបុណ្យផ្សេងៗ ពោលគឺមានចំនួន១៥ថ្ងៃឯណោះ ដូច្នេះហើយទើបគេសម្រេចយកឱកាសនេះដើម្បីសូត្រ ហើយវាក៏បានក្លាយជាទំនៀមទំលាប់ ប្រពៃណីនិងបានក្លាយជាអត្តសញ្ញាណរបស់ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនេះរហូតមកតែម្ដង។ យ៉ាងណាមិញ ពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅគួរតែទៅស្ដាប់នូវ ធម៌ដែលមានតម្លៃអប់រំ និងជាមាគ៌ា ដែលនាំឲ្យជៀសផុតពីភាពភ្លើតភ្លើនផងដែរ៕
Article by KEO SONG
