ស្វែងយល់ពីជីវភាពរស់នៅរបស់អ្នកស្រុកកំពង់ស្ពឺ ព្រមជាមួយការស្នាក់នៅបែបផ្ទះសហគមន៍អមដោយទេសភាពស្រុកស្រែនាថ្ងៃរៀបលិចគួរជាទីមនោរម្យ
TRAVEL & LIVING 5 years ago ក្រៅពីឧទ្យានជាតិព្រះសុរាម្រិត-កុសុមៈគិរីរម្យក្នុងស្រុកភ្នំស្រួច និង ទឹកជ្រោះជ្រាវនៅឃុំអមលាំង ស្រុកថ្ពងដ៏ល្បីល្បាញទូទាំងប្រទេស អ្នកទេសចរភាគច្រើនហាក់មិនសូវចាប់អារម្មណ៍នឹងការរៀបចំដំណើរកម្សាន្តឆ្ពោះទៅកាន់ខេត្តកំពង់ស្ពឺឡើយ ព្រោះពួកគេមិនសូវស្គាល់កន្លែងទាក់ទាញណាផ្សេងនៅក្នុងភូមិសាស្រ្តខេត្តដ៏ជិតបង្កើយនេះឡើយ។ តាមពិត ខេត្តនេះមានបង្កប់តំបន់ទាក់ទាញទេសចរណ៍បែបវប្បធម៌ប្រវត្តិសាស្រ្ត និង ធម្មជាតិជាច្រើនស្ថិតនៅរាយប៉ាយក្នុងស្រុកទាំង៧ និង ក្រុង១ ក្នុងនោះរួមមាន ស្រុកភ្នំស្រួច ស្រុកថ្ពង ស្រុកសំរោងទង ស្រុកឱរ៉ាល់ ស្រុកឧដុង្គ ស្រុកគងពិសី ស្រុកបរសេដ្ឋ និង ក្រុងច្បារមន។ ប៉ុន្តែក្នុងលេខនេះ ទស្សនាវដ្តីសូវរីនសូមបង្វែរអារម្មណ៍ប្រិយមិត្តអ្នកអានទាំងអស់មកស្គាល់ទីតាំងមន្តស្នេហ៍ស្រុកស្រែយ៉ាងស្រស់ត្រកាលមួយកន្លែងលាក់ខ្លួនពួនសម្រស់ក្នុងភូមិសាស្រ្តជិតបង្កើយនឹងក្រុងច្បារមន ទីរួមខេត្តកំពង់ស្ពឺ ដែលជនជាតិខ្មែរយើងកម្របានស្គាល់និងទៅដល់នៅឡើយ។
ស្ថិតនៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីផ្លូវជាតិលេខ៤ ក្នុងរយៈចម្ងាយប្រមាណ៥០គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ ផ្ទះស្នាក់ជនបទមួយកន្លែងដែលទើបនឹងបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ២០១៧ មានឈ្មោះថា “ផ្ទះស្នាក់ព្រៃកន្រ្ទង់” គឺជាបេះដូងទេសចរណ៍ថ្មីនៃ ឃុំធម្មតាអរ ស្រុកសំរោងទង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ ផ្ទះស្នាក់ព្រៃកន្រ្ទង់ត្រូវបានស្ថាបនាឡើងដោយយកឈ្មោះតាមភូមិសាស្រ្តភូមិព្រៃកន្ទ្រង់ដែលជាភូមិមួយក្នុងចំណោមភូមិចំនួន២១នៃឃុំធម្មតាអរ ក្រោមគំនិតផ្តួចផ្តើមដោយបុរសម្នាក់ឈ្មោះ ហង់ សំអូន អតីតនិស្សិតសកលវិទ្យាល័យបៀលប្រាយសាខាខេត្តសៀមរាប ដែលជាកូនចៅអ្នកភូមិព្រៃកន្រ្ទង់ផ្ទាល់តែម្តង ក្នុងឆ្នាំ២០១៦ ដោយសារតែគាត់ចង់អភិវឌ្ឍ ប្រែក្លាយសហគមន៍របស់គាត់ឲ្យទៅជាគោលដៅទេសចរណ៍បែបអេកូទេសចរណ៍ទាក់ទាញភ្ញៀវនិងជួយលើកកម្ពស់កម្រិតជីវភាពរបស់ប្រជាកសិកររស់នៅចិញ្ចឹមជីវិតពឹងផ្អែកតែលើវិស័យកសិកម្ម។ អ្វីដែលយើងចាប់អារម្មណ៍មុនគេបង្អស់នៅពេលទៅដល់ផ្ទះស្នាក់ព្រៃកន្រ្ទង់ គឺស្លាកយីហោផ្ទះស្នាក់ធ្វើពីក្តារឈើមានអក្សរពត់ “Prey Kun Trong Homestay” ធ្វើពីខ្សែពួរយ៉ាងស្រស់ស្អាតផុសចេញគំនិតច្នៃប្រតិដ្ឋរបស់ស្ថាបនិក សមនឹងទេសភាពជុំវិញផ្ទះដែលមានដើមឈើផលានុផលតូចធំបែកមែកសាខាយ៉ាងខៀវស្រងាត់ និង សួនដំណាំបន្លែសរីរាង្គ ព័ទ្ធជុំវិញផ្ទះធំដែលជាប្រភេទផ្ទះកន្តាំងបែបខ្មែរយ៉ាងប្រណិតគួរឲ្យចង់ស្នាក់នៅជាលក្ខណៈក្រុមគ្រួសារ ឬ គូស្នេហ៍ ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកដែលស្រឡាញ់ទេសភាពជនបទស្រុកស្រែ និង ចង់ស្វែងយល់អំពីជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាកសិករខេត្តកំពង់ស្ពឺពិតៗ។
ក្រៅពីភោគផលដំណាំកសិកម្មយ៉ាងស្រស់បំព្រងនោះ ក្នុងបរិវេណផ្ទះស្នាក់ព្រៃកន្ទ្រង់ យើងសង្កេតឃើញមានការចិញ្ចឹមបក្សីស្រុកពពួកមាន់ទាតាមបែបប្រពៃណីខ្មែរតពីដូនតា ដែលរឹតតែញ៉ាំងបរិយាកាសនៃស្នាក់នៅឲ្យរស់រវើក មិនស្ងប់ស្ងាត់ក្រៀមក្រោះ ទោះបីជាយើងកំពុងស្ថិតនៅតំបន់ស្រុកស្រែជើងភ្នំយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ភ្ញៀវអាចសប្បាយចិត្តស្រស់ស្រាយអារម្មណ៍នៅពេលឃើញមាន់ទាដើររកចំណីក្នុងបរិវេណផ្ទះ ត្រង់នេះបន្តិច ត្រង់នោះបន្តិច ខ្លះប្រចឹកគ្នា ខ្លះបណ្តើរកូនតូចៗ ខ្លះបន្លឺសម្លេងចេចចាចតាមធម្មជាតិរបស់សត្វ។
យូរៗម្តង យើងឃើញអ្នកភូមិជិះកង់កាត់តាមភូមិទៅផ្ទះ ឬ ឡើងទៅស្រែ ដែលមានជួរភ្នំវែងអន្លាយ ផ្ទៃបឹងធម្មជាតិ និង វាលស្រែលាតសន្ធឹងរំលេចជារាងក្រឡាចត្រង្គល្វឹងល្វើយដាច់កន្ទុយភ្នែកជាចំណីចក្ខុគាប់ចិត្តមិនចេះជិនណាយនៃអ្នកទេសចរផងទាំងពួងដែលបានធ្វើដំណើរមកដល់ទីនេះ។ បន្ទាប់ពីទស្សនាសកម្មភាពប្រជាកសិករខ្មែរប្រុសស្រីខ្មីឃ្មាតភ្ជួររាស់ដកស្ទូងយ៉ាងមមាញឹកឲ្យទាន់វស្សានរដូវដែលជារដូវសំបូរទឹកភ្លៀងអំណោយផលល្អដល់វិស័យក្សេត្រកម្មរបស់អ្នកស្រែចំការទូទាំងប្រទេសនោះ ក្រុមការងារយើងបានសម្រេចចិត្តជួលគោយន្តរបស់សហគមន៍ព្រៃកន្ទ្រង់ជិះទស្សនាទេសភាពជើងភ្នំដ៏សែនមនោរម្យ លាយ ឡំនឹងសម្រស់ដើមត្នោតខ្ពស់លៃដែលជារុក្ខជាតិតំណាងប្រទេសកម្ពុជា និងជាអត្តសញ្ញាណសំខាន់មួយរបស់ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ឈរបង្អួតរាងយ៉ាងស្រស់សង្ហានៅមុខពីមុខម៉ាស៊ីនថតរបស់ភ្ញៀវទេសចរប្រុសស្រី។ ពួកធ្វើដំណើរត្រាច់ចរតាមរយៈយានជំនិះនេះឆ្លងកាត់ពីភូមិមួយទៅភូមិមួយក្នុងគោលបំណងស្វែងយល់អំពីជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលមានទីលំនៅក្នុងឃុំធម្មតាអរ ដែលជាធ្វើឲ្យយើងផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតចំពោះខេត្តកំពង់ស្ពឺដែលយើងធ្លាប់តែជិះកាត់រំលងរហូត មិនដែលនឹកនាថានឹងមានផ្ទាំងទស្សនីយភាពយ៉ាងស្រស់បំព្រងបែបនេះឡើយ។ ប្រហែលកន្លះម៉ោងក្រោយមក បន្ទាប់ពីយើងថតរូបទេសភាពវាលស្រែនិងភូមិដ្ឋានប្រជាជនអស់ចិត្តហើយ យើងបានពើបប្រទះនឹងបឹងធម្មជាតិដែលមានទំហំតូចល្មមមួយតែពោរពេញដោយសម្រស់ធម្មជាតិកាត់ថ្លៃមិនបាន ទាំងដែលយើងបានដឹងមុនសោះថាទីនេះមានបឹងឈូកស្រស់ស្អាតដល់ម្លឹង។ ផ្កាឈូករីករហង់ប្រជែងសម្រស់គ្នាពេញផ្ទៃបឹងចោលក្លិនក្រអូបឈ្ងប់ជ្រួតជ្រាបដល់នាសាអ្នកដំណើរទាំងឡាយ។
យើងបានឃើញកុមារា កុមារី កូនចៅអ្នកភូមិពីរបីនាក់នាំគ្នាមកបេះផ្កាឈូកស្រស់ៗទាំងនោះទៅលក់នៅឯផ្សារ ព្រោះថ្ងៃនេះចំថ្ងៃសីលដែលតាមចំណាំ ពុទ្ធសាសនិកជនខ្មែរតែងតែត្រូវការផ្កាសម្រាប់បូជាព្រះតាមទំនៀមទម្លាប់ពុទ្ធសាសនានៃយើង។ ពួកក្មេងៗញញឹមយ៉ាងពព្រាយមកកាន់អ្នកទីក្រុងដែលបានចូលមកលេងតំបន់របស់ពួកគេទុកជាសញ្ញាស្វាគមន៍បើកផ្លូវឲ្យពួកយើងផ្តិតយករូបភាពក្នុងបរិយាកាសយ៉ាងជិតស្និទ្ធឥតឧបមា។ ដោយទឹកចិត្តអាណិតស្រឡាញ់ចំពោះកុមារជនបទដែលមាននិស្ស័យរួសរាយរាក់ទាក់និង យើងបានជួយទិញផ្កាឈូក និង ផ្លែឈូកខ្លះពីពួកគេដើម្បីយកទៅតាំងលម្អបន្ទប់ស្នាក់នៅផង និង យកទៅទទួលទានជាបង្អែមលាងមាត់ពេលល្ងាចផង។ យើងបានបន្តដំណើរតាមផ្លូវភូមិព្រៃកន្រ្ទង់ទៅដល់ភ្នំធំមួយឆ្ពោះទៅកាន់បឹងមួយកន្លែងទៀតដែលជារមណីយដ្ឋានសំខាន់មួយរបស់អ្នកស្រុកសំរោងទងដែរនោះ មិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីភូមិព្រៃកន្ទ្រង់ ដែលអ្នករស់នៅទីនោះនាំគ្នាហៅថា ទំនប់ថ្មពួក ដោយសារវាស្ថិតនៅជាប់ភ្នំថ្មពួក ក្នុងភូមិសាស្រ្តភូមិក្រាំង ឃុំធម្មតាអរ ដដែល។ ទីនោះជាទំនប់អាងទឹកប្រវត្តិសាស្រ្តដែលត្រូវបានសាងសង់ឡើងដោយកម្លាំងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរស្លូតត្រង់ជាច្រើននាក់ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមដើម្បីយកទឹកប្រើប្រាស់សម្រាប់វិស័យកសិកម្ម។ បច្ចុប្បន្ន ទំនប់ប្រវត្តិសាស្រ្តដ៏ធំល្វឹងល្វើយនេះបានក្លាយជារមណីយដ្ឋានក្នុងស្រុកដ៏ទាក់ទាញសម្រាប់ប្រជាជនក្នុងតំបន់នេះឲ្យមកស្រូបយកខ្យល់អាកាស អង្គុយសម្រាកលម្ហែទទួលទានអាហារសម្រន់បន្តិចបន្តួច ជជែកគ្នាលេងនៅតាមរោងលក់អាហារនៅជាប់មាត់ទំនប់។ នៅមាត់ទំនប់ មានដីវាលដ៏ធំដែលអាចឲ្យអ្នកទេសចរបោះតង់ ឬ ទទួលទានអាហារបែបពិកនិក និង ធ្វើសកម្មភាពកំសាន្តជាក្រុមផ្សេងៗបានយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។
លុះដល់ពេលល្ងាចមុនថ្ងៃលិចបន្តិច យើងបានបន្ថែមគោលដៅមួយទៀត គឺឆៀងចូលទៅថតយកសកម្មភាពផ្ទះអ្នកភូមិមួយកន្លែងដែលប្រកបរបរប្រពៃណីធ្វើនំបុរាណខ្មែរ ពពួកនំកង នំក្រូច ដែលមានវត្តមាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាជាយូរលង់ណាស់មកហើយ ហើយនរណាៗក៏ស្គាល់ដែរ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់នោះគឺពួកយើងចង់ដឹងពីរបៀបធ្វើនំទាំងនោះពីអ្នកភូមិដែលមានថ្វីដៃលក់ដាច់ប្រចាំតំបន់នេះដើម្បីទទួលយកចំណេះដឹងក៏ដូចជាបទពិសោធន៍ថ្មីៗប្លែកៗសម្រាប់ដំណើរកម្សាន្តរយៈពេលខ្លីតែខ្លឹមមួយនេះ។
ព្រះទិនករកាន់តែថមថយថាមពលទៅៗ ស្បៃរាត្រីក៏បានយាត្រាចូលមកដល់ ពួកយើងសំអាតកាយក្រោយពីការធ្វើដំណើរកម្សាន្តអស់រយៈពេលមួយថ្ងៃពេញមក។ ម្ចាស់ផ្ទះស្នាក់បានរៀបចំម្ហូបអាហារដែលពួកគាត់បានចម្អិនដោយគ្រឿងផ្សំបែបធម្មជាតិដែលគាត់សុទ្ធតែរកបានដោយងាយៗស្រាប់ៗនៅជុំវិញភូមិដ្ឋានសហគមន៍របស់គាត់។ ប៉ុន្តែសម្រាប់ភ្ញៀវបរទេស ពួកគាត់អាចកុម៉្មង់អាហារបែបអឺរ៉ុបបែបសាមញ្ញៗ ដូចជា នំប៉័ងអាំងជាមួយប៊័រនិងឈីស ពងទាចៀនអូម៉េឡែត រួមជាមួយនឹងផ្លែឈើស្រស់ជាបង្អែម។ ចំណែកអាហារបែបខ្មែរវិញ មានដូចជា បាយអង្ករសម្រូប មាន់ស្រែដុត ត្រីស្រែអាំង បបរសត្រីងៀត ពងទាប្រៃ ជា ដើម។ នៅពេលយប់ យើងបានជជែកលេងជាមួយម្ចាស់ផ្ទះស្នាក់ពីនេះពីនោះដើម្បីបង្កើនភាពស្និទ្ធស្នាលរួចហើយយើងក៏លាគ្នាទៅទទួលទានដំណេករៀងខ្លួនៗ ។ យើងបានគេងមួយយប់នៅក្នុងផ្ទះស្នាក់ដែលត្រូវបានរៀបចំជាលក្ខណៈខ្ទមស្រែប្រក់ស្បូវមានរានហាលខាងមុខអាចឲ្យយើងចងអង្រឹង ឬ អង្គុយស្រូបយកខ្យល់អាកាសបានដោយសេរី ។ ជំនោរកំពង់ស្ពឺបានបបោសអង្អែលយើងឲ្យលង់លក់ស្កប់ស្កល់រហូតដល់ថ្ងៃ បន្ទាប់ដោយមិនបាច់ប្រើម៉ាស៊ីនត្រជាក់ដូចនៅទីក្រុងឡើយ៕
Article by SOKMEAN