អ៊ូ ដានីញែលរ៉ាត់មុនី បុត្រាបង្កើតនាយក្រឹមក្លាយជាវិចិត្រករវ័យក្មេងរហ័ស្សនាម “Chaos”
NEWS 6 years agoថ្វីត្បិតតែមានបិតាជាតារាកំប្លែងលំដាប់ជួរមុខនៅក្នុងប្រទេសដែលទស្សនិកជនក្មេងចាស់ស្គាល់ច្បាស់ថាជានាយក្រឹមនោះ យុវជនអ៊ូដានីញែលរ៉ាត់មុនីពុំបានដើរតាមគន្លងអាជីពកំប្លែងដូចឪពុកនោះទេ តែកូនប្រុសពៅម្នាក់នេះបែរជាមានទេពកោសល្យខាងផ្នែកគំនូរសហសម័យល្អប្លែកទៅវិញ។ សព្វថ្ងៃរូបគេកំពុងមានភាពជោគជ័យក្នុងអាជីពការងារនេះក្រោយពេលត្រឡប់មករស់នៅស្រុកខ្មែរវិញ ហើយរហ័ស្សនាមសិល្បៈដែលមិត្តរួមអាជីពស្គាល់នោះគឺខេអស “Chaos”ជាភាសាអង់គ្លេសដែលមានន័យជាភាសាខ្មែរថាចលាចលឬភាពជ្រួលច្របល់។ ជាទូទៅគឺមិនសូវមានមហាជនខ្មែរស្គាល់អំពីជីវប្រវត្តិ និងរឿងរ៉ាវការងាររបស់សិល្បករវ័យក្មេងម្នាក់នេះនៅឡើយទេ។ ដូច្នេះដើម្បីឲ្យស្គាល់គាត់កាន់តែច្បាស់ អ៊ីចឹងតោះ! មកស្វែងយល់អំពីព័ត៌មានលម្អិតរបស់លោកដានីញ៉ែលរ៉ាត់មុនីទាំងអស់គ្នាជាមួយសូវរីន!
លោកអ៊ូដានីញ៉ែលរ៉ាត់មុនី បានកើតនៅទីក្រុងសានប៊ែណាឌីយ៉ូរដ្ឋសាន់ហ្វ្រានស៊ីស្កូ សហរដ្ឋអាមេរិចថ្ងៃទី០៨ខែធ្នូឆ្នាំ១៩៩៥ បើគិតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះលោកទើបតែមានអាយុ២២ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ លោកបានដឹងក្តីឡើងនៅទីក្រុងឡុងប៊ិច រដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា សហរដ្ឋអាមេរិច ហើយបន្តរស់នៅទីនោះរហូតដល់អាយុ១២ឆ្នាំទើបត្រឡប់មករស់នៅប្រទេសកម្ពុជាវិញ។ នៅឆ្នាំ២០១២ យុវជនរូបនេះចាប់ផ្តើមមានចំណង់ចំណូលចិត្តផ្នែកគំនូរតាមជញ្ជាំង (Street Art)ដែលកំពុងតែមានប្រជាប្រិយភាពខ្លាំងពីសំណាក់យុវវ័យសព្វថ្ងៃនេះ។ ដោយសារតែទឹកចិត្តស្រលាញ់ជំនាញនេះលោកចេះតែខំតស៊ូបន្តការងារនេះពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃរហូតក្លាយជាវិចិត្រករអាជីពវ័យក្មេងម្នាក់ ហើយថែមទាំងជាស្ថាបនិកក្រុមសមូហភាពវិចិត្រករខ្មែរដែលមានឈ្មោះថា YSK និងម៉ាកយីហោសម្លៀកបំពាក់ស្នាដៃកូនខ្មែរ OMENS។
ដានីញ៉ែលបានរៀបរាប់អំពីការប្រឡូកអាជីពនេះដំបូងថាគេបានក្លាយជាវិចិត្រករអាជីពកាលពី៣ឆ្នាំមុនតាមរយៈការលើកទឹកចិត្តដោយលោក Steve Dysamil Luon ខាងហាងលក់ស្គី10K Skateshop ឲ្យធ្វើការក្នុងគម្រោងដោយឡែកមួយគឺការផលិតក្តារបន្ទះស្គីដំបូងសម្រាប់ហាងនេះ “ខ្ញុំធ្វើការច្នៃម៉ូដក្តារបន្ទះស្គីឲ្យគេ ហើយនៅពេលដែលវាត្រូវបានលក់ដាច់អស់ អាជីពការងាររបស់ខ្ញុំក៏ត្រូវបានចាប់ផ្តើមពីពេលនោះមក។ សូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងខ្លាំងដល់Steve!”។ តាំងពីជោគជ័យជំហានដំបូងនោះមក ដានីញ៉ែលព្យាយាមអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពបន្ថែមដោយខ្លួនឯងទាំងនៅផ្ទះនៅសាលារៀន និងនៅគ្រប់ទីកន្លែងដែលគេអាចធ្វើបាន។
“ខ្ញុំជ្រើសរើសយកអាជីពនេះ ពីព្រោះវាជាអ្វីដែលខ្ញុំពូកែ ហើយវាបានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ល្អ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យខ្ញុំអាចមានឥទ្ធិពលវិជ្ជមានដល់មនុស្សជុំវិញខ្លួនខ្ញុំ។ អ្វីដែលពិសេសបំផុតសម្រាប់ការងារនេះគឺ វាមិនមែនជាបន្ទុកការងារនោះទេ។ វាជាការវិនិយោគសម្រាប់ព្រលឹងផ្លូវចិត្ត។ សម្រាប់ខ្ញុំ វាមិនត្រឹមតែជាការបង្កើតរបស់ដែលខ្លួនឯង ចូលចិត្តហើយទទួលបានកម្រៃនោះទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលលើសពីនេះគឺជំរុញទឹកចិត្តដល់អ្នកដទៃ សិក្សាពីអ្វីដែលថ្មី និង បង្កើតប្រាក់ចំណូល ព្រមជាមួយគ្នា” លោកបានបញ្ជាក់។
ស្នាដៃសិល្បៈសំខាន់ៗរបស់យុវជនកូនខ្មែរដែលធ្លាប់ទទួលការសិក្សានៅបរទេសរូបនេះ ជាអាទិ៍រួមមានការតាំងពិព័រណ៍ចំនួនពីរលើកនៅវិចិត្រសាល K-Bach ដែលជាវិចិត្រសាលមួយប្រមូលផ្តុំស្នាដៃរបស់វិចិត្រករក្នុងនិងក្រៅស្រុក ការបើកដំណើរការម៉ាកសម្លៀកបំពាក់ OMENS និងជាពិសេសនោះគឺការដេញថ្លៃលក់ផ្ទាំងគំនូរនៅសណ្ឋាគារសូហ្វីតែលកាលពីថ្ងៃអាទិត្យទី១០ខែកញ្ញាឆ្នាំ២០១៧ ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើងក្នុងគោលបំណងផ្សព្វផ្សាយលើកស្ទួយសិល្បករផ្នែកសិល្បៈគំនូរបែបទីក្រុងសម័យ និងដើម្បីស្វែងរកមូលនិធិសប្បុរសធម៌ជួយកុមារខ្វះខាតនៅកម្ពុជា។ គំនូរមួយផ្ទាំងក្រោមចំណងជើងថា Nightingale’s Prayer ឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីក្តីសង្ឃឹមក្នុងជីវិតដែលពោរពេញទៅដោយបញ្ហានិងឧបសគ្គដែលត្រូវឆ្លងកាត់ពុះពារ ហើយគំនូរនេះមានតម្លៃ៥០០ដុល្លារសម្រាប់ចូលរួមក្នុងកម្មវិធីដេញថ្លៃនោះក្នុងចំណោមគំនូររបស់វិចិត្រករចំណានៗទាំងក្នុងនិងក្រៅស្រុកសរុបចំនួន២០ផ្ទាំង។
“វាជាឱកាសសម្រាប់ប្រើស្នាដៃសិល្បៈរបស់ខ្ញុំដើម្បីធ្វើឲ្យមានការប្រែប្រួលក្នុងជីវភាពរស់នៅនិងការអប់រំរបស់កុមារ។ ការធ្វើជាវិចិត្រករតាមចិញ្ចើមផ្លូវសាធារណៈមិនមែនគ្រាន់តែយល់ពីខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែគឺត្រូវផ្តល់ឲ្យសហគមន៍ដែលបានកសាងយើងវិញ។ ពួកយើងជំពាក់ប្រទេសនេះនូវសេចក្តីស្រលាញ់និងការចិញ្ចឹមបីបាច់ដែលវាគួរតែត្រូវបានតបស្នងវិញ។”
អ្វីដែលគួរជាទីចាប់អារម្មណ៍ចំពោះស្នាដៃវិចិត្រកម្មរបស់យុវសិល្បករដានីញ៉ែលនោះគឺលក្ខណៈពិសេសដែលជាអត្តសញ្ញាណនៃការងារសិល្បៈមួយខុសប្លែកពីវិចិត្រករដទៃ។ វិចិត្រករដានីញ៉ែលឬខេអស (Chaos) តែងតែប្រើពុម្ពអក្សរក្នុងការគូរឬរចនាម៉ូដសិល្បៈផ្សេងៗដែលមើលទៅប្រទាក់ក្រឡាបង្កើតចេញជារូបារម្មណ៍ឬអត្ថន័យបង្កប់ផ្សេងៗ ហើយដែលភាគច្រើននោះគឺពុម្ពអក្សរជាតិខ្មែរតែម្តង។ នេះជាការចូលរួមចំណែកលើកស្ទួយតម្លៃអក្សរសាស្រ្តជាតិតាមរយៈស្នាដៃសិល្បៈគំនូរបង្កើនកិត្យានុភាពជាតិឲ្យបរទេសកាន់តែស្គាល់អក្សរខ្មែរជាសកល។
“បំណងប្រាថ្នាទៅថ្ងៃអនាគតគឺធ្វើឲ្យម៉ាកយីហោសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំល្បីល្បាញសម្រាប់ប្រជាជនក្នុងស្រុកនិងលើកស្ទួយទស្សនីយភាពស្នាដៃសិល្បៈវិចិត្រកម្មនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។” ដើម្បីឈានទៅសម្រេចគោលដៅនេះដានីញ៉ែលបានប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការរៀបចំគម្រោងផែនការ បញ្ចប់ការងារតាមរយៈពេលកំណត់ជាក់លាក់អនុវត្តការងារឲ្យបានស្ថិតស្ថេរជាប់លាប់ និងប្រកាន់ខ្ជាប់នូវក្រមសីលធម៌ការងារប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈ។ ជាចុងក្រោយវិចិត្រករគំនូរសហសម័យបែបទីក្រុងដានីញ៉ែលបានចែករំលែកកត្តាកំណត់ជោគជ័យនៃជីវិតតាមទស្សនៈរបស់អ្នកប្រាជ្ញសូក្រាតថា“ដើម្បីស្វែងយល់ឲ្យឃើញពីខ្លួនឯងត្រូវគិតគូរចំពោះខ្លួនឯង”៕
Article by SRIN SOKMEAN