Sovrin
Sovrin
“អ្នកដែលសប្បាយបំផុតក៏ជាអ្នកដែលកើតទុក្ខបំផុតដែរ ...”
ស្តេចម៉ែស្តេចកូន គឺជាចំណងជើងប្រលោមលោកថ្មីរបស់ ម៉ានិត ដែលទើបតែចេញផ្សាយកាលពីដើមខែមេសា ឆ្នាំ២០១៨នេះ។ ក្នុងរយៈពេលមួយខែនៃការសម្ពោធន៍លក់នោះសៀវភៅដែលនិពន្ធរួមគ្នាដោយ ម៉ានិត និងកញ្ញា ស្រេង នីរតី លក់បានរហូតដល់ចំនួនប្រាំពាន់ក្បាល។ ដោយចង់ដឹងពីលក្ខណៈពិសេសរបស់ ស្តេចម៉ែស្តេចកូន សូវរីន បានទៅដល់ហាង ស្រលាញ់សៀវភៅផ្ទាល់តែម្តង។ គ្រាន់តែបានឃើញក្រុមការងារភ្លាម ស្នាមញញឹមរបស់អ្នកនិពន្ធវ័យក្មេងម្នាក់នេះរីកឡើងយ៉ាងស្រស់បំព្រង។ ពួកយើងបានលើកដៃសំពះស្វាគមន៍គ្នាមុននឹងការសម្ភាសន៍ចាប់ផ្តើម។
សូវរីន ៖ តើ ស្ដេចម៉ែស្ដេចកូន មានលក្ខណៈពិសេសអ្វីខ្លះពីសៀវភៅមុនៗ?
ម៉ានិត ៖ (សើចខ្លាំង) ប្រាកដជាខុស៣៦០ដឺក្រតែម្តងបង! ស្តេចម៉ែស្តេចកូន គឺជាប្រភេទរឿងកំប្លែង ហើយកម្សត់ ឬហៅម្យ៉ាងទៀតថារឿងបែបគ្រួសារ។ បងមើលតែក្របសៀវភៅនេះទៅដឹងហើយ (លើកសៀវភៅឡើង ដែលមានរូបអ្នកនាង ស្វែង សុជាតា និងម៉ានិត) បងសុជាតា និងខ្ញុំ ប្រៀបបីដូចជាម្តាយ និងកូនមែនទែនអ៊ីចឹង! បងឯងដឹងអត់? មានមិត្តអ្នកអានខ្លះគិតថា រឿងនេះគឺជារឿងពិតទាំងស្រុងរបស់ខ្ញុំទៀតផង។ តែខ្ញុំចង់ប្រាប់ថា ពិតខ្លះប្រតិដ្ឋខ្លះទេ។ លើសពីនេះទៀត វាជាសៀវភៅដំបូងដែលខ្ញុំសហនិពន្ធជាមួយប្អូនស្រី នីរតី ក្មេងស្រីដែលមានទេពកោសល្យសរសេរដ៏ល្អម្នាក់។
សូវរីន៖ តើម៉ានិតរៀនបានមេរៀនអ្វីខ្លះការផលិតសៀវភៅថ្មីនេះ?
ម៉ានិត ៖ (បង្ហាញនូវស្នាមញញឹមមុននឹង) ទី១គឺអត្ថន័យនៃពាក្យថា គ្រួសារ និង ម៉ែ។ មិត្តអ្នកអានដែលបានអានសៀវភៅ ស្តេចម៉ែស្តេចកូន ចប់ ប្រាកដជាយល់ពាក្យនេះមិនខាន។ បន្ទាប់មកទៀត គឺបទពិសោធន៍សរសេររួមគ្នាជាមួយនីរតី។ ពីមុន ខ្ញុំសរសេរម្នាក់ឯង តែលើកនេះសរសេរ២នាក់ ហើយប្រភេទរឿងក៏មានលាយឡំជីវិតពិតខ្លះទៀត ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវចេះគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍បន្តិច ព្រោះបើមិនអ៊ីចឹងគឺខ្ញុំនឹងមិនអាចស្វែងរកពាក្យពេជន៍កំប្លែង និងកម្សត់ជូនដល់មិត្តអ្នកអានបានទេ។ ខ្ញុំចង់ប្រាប់បងឯងថា បើបងបានមើល Captions របស់អ្នកអានរឿងហ្នឹងចប់ លើ Facebook បងប្រាកដជា .... (ម៉ានិតសើចយ៉ាងខ្លាំង ហើយខ្ញុំសុំមិនសរសេរ)។ ហើយមេរៀនសំខាន់មួយទៀតនោះ គឺ រឿងហ្នឹងបានរំលឹកពីអនុស្សាវរីយ៍របស់ខ្ញុំ និងម៉ាក់ខ្ញុំឡើងវិញយ៉ាងច្រើនណាស់។ បងឯងដឹងអត់ ពេលខ្លះ ខ្ញុំ និងម៉ាក់ខ្ញុំ គឺដូចជាមិត្តភក្តិនឹងគ្នាអ៊ីចឹង!
អរគុណម៉ាក់ដែលបានផ្តល់មេរៀនជីវិតជាច្រើនឱ្យកូន!
សូវរីន ៖ តើ ម៉ានិត នឹងមានអ្វីថ្មីទៀត សម្រាប់អ្នកគាំទ្រម៉ានិត?
ម៉ានិត ៖ បាទបង ប្រាកដជាមាន! នៅចុងឆ្នាំ២០១៨ នេះ នឹងមានសៀវភៅប្រលោមលោកចំនួន០២ចំណងជើងទៀតចេញផ្សាយ ដែលខ្ញុំសរសេរជាមួយប្អូនៗអ្នកនិពន្ធដទៃទៀត។ ហើយរឿងផ្ទះកណ្តាលបឹង ខ្ញុំនឹងផលិតវាជាភាសាអង់គ្លេស។ ខ្ញុំមានក្តីស្រមៃចែករំលែកស្នាដៃរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ដល់មនុស្សលើពិភពលោកនេះ។ ក្រៅពីហ្នឹងទៀត ខ្ញុំចង់បង្កើនជំនាញលើការសរសេរអត្ថបទភាពយន្តឱ្យបានដល់កម្រិតល្អមួយ នឹងចុងក្រោយខ្ញុំកំពុងរៀនពីរបៀបសរសេរសៀវភៅបែបជីវប្រវត្តិ។ ហើយពេលរៀនចប់ ខ្ញុំនឹងនិពន្ធពីជីវិតរបស់មនុស្សស្រីពិសេសម្នាក់ ដែលមហាជនភាគច្រើនកោតសរសើរស្នាដៃគាត់។ ខ្ញុំជឿថា ខ្ញុំបង្ហើបតែប៉ុណ្ណឹង ពួកគាត់ស្គាល់ហើយ!
សូវរីន៖ ល្អណាស់ម៉ានិត អាយុ២៣ឆ្នាំសោះ ពូកែអីក៏ពូកែយ៉ាងហ្នឹង! សំណួរចុងក្រោយ តើម៉ានិត មានពាក្យពេជន៍អីចង់ឱ្យអ្នកអានសើច ដូចរឿង ស្តេចម៉ែស្តេចកូន អត់?
ម៉ានិត ៖ មានតើ តែមិនដឹងសើចឬអត់ទេ! រឿងកំប្លែងរបស់ខ្ញុំគឺ កុំភ្លេចមកលេងហាងស្រលាញ់សៀវភៅ ដែលជាហាងលក់សៀវភៅរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់។ ហាងហ្នឹងនៅក្បែរវត្តទួលទំពូង មកលេងហើយកុំភ្លេចទិញសៀវភៅរបស់អ្នកនិពន្ធខ្មែរជាច្រើនចំណងជើងនៅទីនេះផង។
សូវរីន ៖ ប្រូម៉ូសិនហាងហ្នឹង!
ម៉ានិត ៖ បើចង់បានពាក្យពេជន៍កំប្លែងពីប្អូន បងឯងអានរឿង ស្តេចម៉ែស្តេចកូន ទៅ!
មិត្តអ្នកអានអាចទិញប្រលោមលោក ដែលមានកម្រាស់២៩៨ទំព័រនេះ នៅតាមបណ្ណាគារធំៗទូទាំងរាជធានីភ្នំពេញ និងនៅ Slanhseavphov Book Store របស់ម៉ានិតក៏បាន។
សូវរីន ៖ នៅសំណួរពិសេសមួយទៀត តើ ម៉ានិត មានគម្រោងផលិតរឿង ស្តេចម៉ែស្តេចកូន ជាភាពយន្តទេ?
ម៉ានិត ៖ (សើច) សុំមិនឆ្លើយទេបង! តែចង់ប្រាប់ថាភាពយន្តភាគ បេសកកម្មមួយដែលនិពន្ធចេញពីប្រលោមលោកដំបូងរបស់ខ្ញុំ ជិតបញ្ចាំងក្នុងទូរទស្សន៍ហើយ បង!
តើអ្នកអានទាំងអស់គ្នាចង់ឱ្យរឿង ស្តេចម៉ែស្តេចកូន ផលិតជាភាពយន្តទេ?
សូមសរសេរទៅកាន់ ម៉ានិត ដោយផ្ទាល់ចុះ!... ឯរឿងដែលកំប្លែងបំផុត ក៏ជារឿងដែលយំបំផុតដែរនោះគឺប្រលោមលោក “ស្តេចម៉ែស្តេចកូន”៕
Article by SVAY LEEMENG
