ប្រធានសមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជា៖ “មាសបៃតង កាន់តែចាយ កាន់តែកើន”
NEWS 5 years agoវិស័យទេសចរណ៍ គឺជាវិស័យសក្កានុពលភាពមួយនាំឲ្យកំណើនសេដ្ឋកិច្ច របស់កម្ពុជាមានភាពល្អប្រសើរ និងឱកាសការងារដល់ប្រជាជនក្នុងស្រុក។ យើងឃើញថាចាប់តាំងពីមានការអភិរក្សថែរក្សារាល់សម្បត្តិដែលជាបេតិកភណ្ឌ ក៏ដូចជាការយល់ដឹងច្រើនពីប្រជាជនក្នុងការចូលរួមចំណែកអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសជាតិមក ចំនួនភ្ញៀវទេសចរ ចេះតែកើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ ទន្ទឹមនឹងការកើនឡើងចំនួនភ្ញៀវ ពីគ្រប់បណ្តាប្រទេសនៅលើសកលលោក និងការរីកសាយភាយអ្វីដែលជាអត្តសញ្ញាណរបស់ខ្លួននោះ កម្ពុជា នៅតែបន្តពង្រីកបន្ថែមនូវការប្រមូលផ្តុំទៅដោយបណ្តាសហគ្រាសដែលពាក់ព័ន្ធនឹងវិស័យ ទេសចរណ៍មួយនេះឲ្យធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីលើកស្ទួយ និងផ្សព្វផ្សាយពីតំបន់ទេសចរណ៍ ធម្មជាតិនៅក្នុងស្រុកយើងផងដែរ។
ក្នុងជំនួបកិច្ចសម្ភាសន៍មួយរវាងទស្សនាវដ្តី សូវរីន និងលោកជំទាវ ឆាយ សៀវលីន ដែលជាប្រធានសមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជា បានផ្តល់ជាអនុសាសន៍ខ្លះៗពីការចូល រួមអភិវឌ្ឍន៍វិស័យទេសចរណ៍ឲ្យកាន់តែមានសន្ទុះខ្លាំងឡើងៗ ដើម្បីជាប្រយោជន៍រួម ទៅដល់បណ្តាប្រជាជនក្នុងប្រទេស។ គួរបញ្ចាក់ផងដែរសមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជា បានបង្កើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៦ ដោយមានសមាជិកត្រឹមតែ២៤នាក់តែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែជាការកត់សម្គាល់មកដល់សព្វថ្ងៃនេះ សមាគមបានប្រមូលផ្តុំបានទៅ៣០០សមាជិកបន្ថែមទៀត។ នេះ ជាការសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថាវិស័យទេសចរណ៍នៅកម្ពុជាបាននឹងកំពុងតែពង្រីកការ អភិវឌ្ឍន៍បានយ៉ាងល្អប្រសើរពីមួយកម្រិតទៅមួយកម្រិត។ ក្នុងនោះដែរបើតាមការរៀបរាប់ពី ប្រសាសន៍ផ្ទាល់របស់លោកជំទាវ បានឱ្យដឹងបន្ថែមទៀតថា គោលបំណងធំនៃការការបង្កើតសមាគមទីភ្នាក់ងាទេសចរណ៍នេះដែរ គឺសម្ដៅដល់ការជំរុញឲ្យប្រតិបត្តិករទេសចរទាំងអស់ មានឱកាសរួបរួមគ្នា សាមគ្គីគ្នា ទាំងគំនិត ទាំងឆន្ទៈ សម្រេចឱ្យបាននូវទិសដៅតែមួយ ដើម្បីផ្តល់ជាធាតុរួមគ្នាក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍សេវាកម្ម ផលិតផល ស្នាដៃ ខ្មែរ នៅក្នុងវិស័យទេសចរណ៍។ លើសពីនេះទៀត សមាគម មានបំណងធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យទេសចរណ៍នៅ កម្ពុជាបានរីកមុខមាត់ទៅដល់ថ្នាក់អាស៊ី ក៏ដូចជាពិភពលោក ដែលជាកត្តាជំរុញឱ្យកម្ពុជា ក្លាយជាប្រទេសដែលមានសក្កានុពលភាពលើវិស័យទេសចរណ៍កាន់តែខ្លាំង តាមរយៈការ បញ្ច្រៀបចំណេះដឹងពីប្រតិបត្តិករទេសចរទាំងឡាយ។ ក្នុងនោះដែរ ភាគច្រើនដែលជាសមាជិក របស់សមាគមន៍ទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជា គឺជាលក្ខណៈក្រុមហ៊ុនដែលនាំភ្ញៀវទេសចរចេញទៅ ក្រៅ និងក្នុងប្រទេស ឬអាចជាក្រុមហ៊ុនលក់សំបុត្រយន្តហោះ រួមទាំងក្រុមហ៊ុនដែលផ្សព្វផ្សាយទេសចរណ៍ពីក្រៅប្រទេសចូលមកក្នុងកម្ពុជាវិញ។ យ៉ាងណាមិញ រាល់ប្រភេទក្រុមហ៊ុនទាំងឡាយនេះ សុទ្ធសឹងតែបានចូលរួមចំណែកក្នុងវិស័យទេសចរណ៍តាមរយៈរូបភាពដែលចេញពី សេវាកម្មរបស់ពួកវា និងមានការណែនាំពីសមាគមផ្ទាល់តែម្តង។
បន្ថែមលើការរៀបរាប់របស់លោកជំទាវទៀតនោះ សមាគមនេះជាសមាគមជាតិ ដែលបានកំណត់នូវគោលការណ៍ និងលក្ខខណ្ឌយ៉ាងច្បាស់លាស់ទៅលើបណ្តាក្រុមហ៊ុន ក៏ដូចជាប្រតិបត្តិករទាំងអស់ដែលបានចូលជាសមាជិក ត្រូវមានច្បាប់ទម្លាប់ត្រឹមត្រូវ មានការចុះបញ្ជីជាក់លាក់ពីក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ឬក្រសួងទេសចរណ៍ និងមិនតែប៉ុណ្ណោះ មានការបង់ពន្ធ ត្រឹមត្រូវទៀតផង។ លើសពីនេះទៀត មិនថាក្រុមហ៊ុនណានោះទេ ត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នូវក្រមសីលធម៌ វិជ្ជាជីវៈ ដែលក្រសួងដាក់មកជាកំហិត និងកំណត់មក ដែលទាំងអស់នេះ អាចនិយាយបានថា ជាផ្នែកមួយយ៉ាងសំខាន់សម្រាប់ការពង្រឹងគោលការណ៍ឲ្យមានភាពរឹងមាំក្នុងការលើកកម្ពស់វិស័យទេសចរណ៍ក្នុងស្រុក។ ដូចនេះហើយ ទើបមកដល់ពេល បច្ចុប្បន្ននេះ យើងឃើញថាកម្ពុជា ហាក់ដូចជារីកលូតលាស់ខ្លាំងពីការបើកបង្ហាញមុខមាត់ ទេសចរណ៍ទៅលើឆាកអន្តរជាតិក្នុងគោលជំហររឹងប៉ឹង និងត្រចះត្រចង់ថែមទៀតផង។ ទាំងអស់នេះ គឺកើតឡើងពីមនសិកាជាតិ ដែលសមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍បានខឹងខំប្រឹងប្រែង កែច្នៃ ក៏ដូចជារក្សាឱ្យបាននូវអ្វីដែលមានស្រាប់សម្រាប់ជាប្រយោជន៍រួមទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ដូចពាក្យស្លោកដ៏មានតម្លៃមួយឃ្លាដែលលោកជំទាវបានលើកឡើងថា៖ “មាសបៃតង កាន់តែចាយ កាន់តែកើន” ដែលយើងគ្រប់គ្នាធ្លាប់តែឃើញមាសមានពណ៌លឿងទុំ ប៉ុន្តែដោយឡែកពេលនេះ យើងប្រៀបប្រដូចរាល់ធនធានដែលមានស្រាប់ដូចទៅនឹងមាស បៃតងដែលយើងអាចយកមកប្រើប្រាស់ក្រោមគំនិតច្នៃប្រឌិតដើម្បីទាក់ទាញប្រាក់ចំណូល ក្នុងវិស័យទេសចរណ៍នេះបាន។ ជាក់ស្តែង កម្ពុជា មានត្នោត ដែលជាអត្តសញ្ញាណរបស់ជាតិ ដូចនេះ ត្នោត ប្រៀបបាននឹងមាសបៃតង ដែលប្រជាជនរបស់យើង អាចយកមកច្នៃធ្វើជាផលិតផល ឬទំនិញសម្រាប់លក់ជូនទៅភ្ញៀវទេសចរណ៍ដែលចូលមកកម្សាន្តនៅក្នុងតំបន់។ មួយទៀត រាល់សម្បត្តិធម្មជាតិដូចជា ទឹកជ្រោះ សម្រស់ព្រៃព្រឹក្សា ឬតំបន់អេកូទេសចរណ៍ នានា យើងក៏អាចកែប្រែតំបន់នោះឲ្យមកជាតំបន់ជាទីទាក់ទាញសម្រាប់ភ្ញៀវផងដែរ។ តាមរយៈការប្រើប្រាស់មាសបៃតងនេះដែរ លោកជំទាវក៏បានសង្កត់ធ្ងន់ផងដែរថា បើយើងកាន់តែប្រើវា កាន់តែចាយវា នោះយើងទទួលបានផលចំណេញកាន់តែកើនដោយមិនដឹងខ្លួន ផ្ទុយទៅវិញ វាមិនបានបាត់បង់ទៅណានោះទេ ព្រោះតែការប្រឹងប្រែងរិះរកគំនិតថ្មីបង្កើតឡើង ពីមនុស្សពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។
ទាក់ទងនឹងការប្រឹងប្រែងធ្វើយ៉ាងណា ឲ្យវិស័យទេសចរណ៍នៅកម្ពុជានេះ មានសន្ទុះកើនឡើងនោះ លោកជំទាវ ក៏ដូចជាសមាជិកទាំងមូល បានសហការគ្នាចូលរួមយ៉ាងច្រើនសកម្មភាពដែលជាកម្លាំងចលករមួយផ្នែកទៀត ដោយសមាគមបានបញ្ជ្រៀបការយល់ដឹងទៅតាមសហគមន៍នៃគោលដៅទេសចរណ៍ឆ្ងាយៗ ដែលពួកគាត់មិនសូវជាមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងប្រតិបត្តិករទេសចរ ដើម្បីឱ្យពួកគាត់បាន យល់ដឹងពីសារៈសំខាន់នៃវិស័យទេសចរណ៍ អំពីគុណភាពនៃសេវាកម្ម ក៏ដូចជា ការសិក្សាពីបដិសណ្ឋារកិច្ច និងស្តង់ដារអនាម័យជាដើម។ លើសពីនេះទៀត សមាគមថែមទាំង មានការរៀបចំឱ្យមានជាដំណើរទស្សនកិច្ចសិក្សាជាមួយប្រតិបត្តិករទេសចរ ឬអាចហៅថា ការីទេសចរ ដែលសមាគមតម្រូវឱ្យពួកគាត់ទាំងនោះ ចុះទៅដល់មូលដ្ឋាន ក៏ដូចជា ប្រជាសហគមន៍។ ក្នុងន័យនេះ លោកជំទាវសម្ដៅដល់ការធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យប្រតិបត្តិករ ទាំងឡាយរចនាខ្សែទស្សនកិច្ចឡើង គោលបំណងឲ្យប្រជាជនតំបន់នោះ អាចលក់ផលិតផលដែលខ្លួនបានផលិតឡើងទៅឱ្យបរទេសបានផងដែរ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត សមាគមមិនត្រឹមតែជាភ្នាក់ងារបង្កើតនូវទំនាក់ទំនង រវាងប្រតិបត្តិករទេសចរ និងប្រជាសហគមន៍ប៉ុណ្ណោះទេ លើសពីនេះទៀត សមាគមថែមទាំង ទទួលការីទេសចរពីក្រៅប្រទេស ដើម្បីចុះមកធ្វើទស្សនកិច្ចសិក្សាច្បាស់ថា កម្ពុជា មានអ្វីខ្លះ សម្រាប់គោលដៅទេសចរណ៍។ ឧទាហរណ៍ ដូចជា យើងមានប្រាសាទអង្គរវត្ត ដែលជនបរទេសខ្លះ ពុំធ្លាប់បានមកចុះទស្សនាផ្ទាល់ឡើយ គឺគ្រាន់តែបានឃើញតាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែនៅពេលនេះ សមាគមទទួលរៀបចំទស្សនកិច្ចសិក្សាពី ប្រាសាទអង្គរវត្ត ដោយក្នុងបំណងជំរុញការីទេសចជួយលក់កញ្ចប់ទស្សនកិច្ចនោះទៅកាន់ភ្ញៀវបរទេស។ សកម្មភាពទាំងអស់នេះ សមាគមន៍អាចបង្កើតជាកម្មវិធីមួយទៀត ដើម្បីរកដៃគូរវាងការីទេសចរក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុក មានទំនាក់ទំនងគ្នា ធ្វើយ៉ាងណា ជួយដល់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចប្រជាជនក្នុងតំបន់ទេសចរណ៍ទាំងមូលតាមរយៈសេវាកម្ម ផលិតផលរបស់ ពួកគេ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត សមាគមក៏បានរៀបចំជាពិព័រណ៍ទេសចរណ៍ក្នុងស្រុក ដែលផ្តល់ឱកាសដល់មន្ទីរគ្រប់ខេត្តក្រុង បាននាំយកនូវផលិតផលរបស់គាត់មកដាក់តាំងបង្ហាញ ដើម្បីផ្តល់ជារូបភាព និងគំនិតច្នៃប្រឌិតដល់ការីទេសចរអាចបង្កើតជាកញ្ចប់ខ្សែទស្សនកិច្ចឲ្យ មានភាពទាក់ទាញក្នុងតំបន់ដែលមានផលិតមួយនោះ។ សរុបជារួមមក រាល់សកម្មភាពទាំងអស់នេះ គឺសុទ្ធសឹងបញ្ជាក់ពីការខំប្រឹងប្រែងរបស់សមាគមក្នុងការធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រជាពលរដ្ឋពីវិស័យទេសចរណ៍ផងដែរ។ ហេតុនេះហើយ ទើបលោកជំទាវ និងសមាជិកទាំងអស់ ក៏ដូចជាសមាគមទាំងមូល ព្យាយាមបញ្ជ្រៀបខ្លួនទៅក្នុងសមាគទេសចរណ៍អាស៊ាន ក្នុងន័យឆ្លៀតឱកាសផ្សព្វផ្សាយពីអ្វីដែលខ្លួនមាន និងរៀនសូត្រពីបទពិសោធន៍ខ្លះដែលជាចំណុចខ្វះខាត រហូតបានក្លាយជាខ្លួនចូលទៅក្នុងគណៈកម្មការវាយតម្លៃ ផ្តល់ពិន្ទុលើការប្រលងប្រណាំងតំបន់ទេសចរណ៍បែបវប្បធម៌។ ជាក់ស្តែង ដូចជា ការទទួលបានជ័យលាភីលេខមួយរបស់ប្រាសាទសម្បូរព្រៃគុកនេះតែម្តង។
ជាមួយគ្នានេះដែរ ទន្ទឹមនឹងការបង្ហាញខ្លួន ក៏ដូចជាការចូលរួមសកម្មភាពក្នុងវិស័យទេសចរណ៍នេះ លោកជំទាវបានលើកឡើងពីចំណុចខ្វះខាតមួយចំនួនដែលសមាគមត្រូវសិក្សា ក៏ដូចជាយើងទាំងអស់គ្នាគួរយល់ដឹងទាំងអស់គ្នាផងដែរ។ យ៉ាងណាមិញ យើងសង្កេតឃើញថានៅប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ កំណើតភ្ញៀវទេសចរមានការកើនឡើងយ៉ាងគំហុក ដែលពេលខ្លះ សេវាកម្មរបស់យើងនៅមានកម្រិតនៅឡើយ។ មួយវិញទៀត ផលិតផលគោលដៅទេសចរណ៍មិនមានគ្រប់ មិនទាន់សម្បូរបែប ដែលជាហេតុធ្វើឱ្យភ្ញៀវទេសចរខ្ចប់ប្រាក់យកទៅចាយនៅប្រទេសទីបី បណ្តាលឱ្យសេដ្ឋកិច្ចយើងមិនសូវមានសន្ទុះ។ ជារួម កម្ពុជា នៅខ្វះធនធានមនុស្ស(ការយល់ដឹងអ្នកដែលផ្តល់សេវាកម្មទេសចរណ៍ នៅមានកម្រិត) និងកង្វះខាតការចូលរួមពីស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ ពីអាជ្ញាធរដែនដី តាមច្រកទ្វារតំបន់ទេសចរណ៍នីមួយៗ និងមួយវិញទៀតដែរ។ ហេតុនេះ ក្នុងនាមលោកជំទាវដែលជាប្រធានសមាគមទីភ្នាកងារទេសចរណ៍កម្ពុជា និងសមាជិកទាំងអស់ បានសម្លឹងមើលពីចក្ខុវិស័យទៅមុខទៀត ក្នុងការស្តារវិស័យទេសេចណ៍នៅក្នុងប្រទេសរបស់យើង កាន់តែមានភាពទាក់ទាញ ដោយជំហ៊ានដំបូង ត្រូវពង្រីកបន្ថែមនូវវិធីសាស្ត្រនាំយកកំណើនភ្ញៀវមកចូលទស្សនាឱ្យច្រើន។ ក្នុងនោះ គឺយើងត្រូវមានការបណ្តុះបណ្តាលធនធានមនុស្ស នាំប្រជាជនបង្កើតផលិតផលក្នុងស្រុក ដែលប្រកបដោយគុណភាព ស្តង់ដាអនាម័យ និងតម្លៃដែលអាចនិយាយបានថា ធ្វើយ៉ាងណាដើរឲ្យទាន់អាស៊ាន។ ចំណែកឯ ហេដ្ឋារចនាសម្ព៍ន្ធវិញ ក៏ត្រូវពង្រីកឱ្យបានទូលំទូលាយ ដើម្បីផ្តល់ភាពងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរ ដែលអាចធានាបាននូវសុវត្តិភាព និងសន្តិសុខ។ អ្វីដែលគួរចាប់អារម្មណ៍ទៀតនោះ គឺសមាគមនឹងព្យាយាមបែងចែកទៅតាមប្រភេទភ្ញៀវ ដោយយល់ឃើញថា ភ្ញៀវទាំងអស់សុទ្ធតែមានវប្បធម៍ និងទម្លាប់ផ្សេងៗគ្នា ជៀសវាងការប៉ះទង្គិចអ្វីមួយទៅលើគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងរូបភាពណាមួយ។ ដូចនេះ យើងក៏ត្រូវបែងចែកតំបន់ទេសចរណ៍ទៅតាមនោះផងដែរ។
ជាចុងក្រោយនៃការផ្តល់បទសម្ភាសន៍ដ៏មានអត្ថន័យ និងប្រយោជន៍រួមនៃជាតិសាសន៍ទាំងមូលនោះ លោកជំទាវ បានផ្តល់ជាអនុសាសន៍ទៅដល់យុវជនជំនាន់ក្រោយ គួរតែបែរសម្លឹងមកសិក្សាលើវិស័យទេសចរណ៍ ដោយហេតុថា វិស័យនេះ ជាវិស័យដែលបង្កើនដល់ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចក្នុងប្រទេសបានខ្ពស់ និងខ្លាំងជាងគេ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ សមាគម ក៏នៅតែបន្តពង្រឹង និងពង្រីកនូវការប្រឹងប្រែង ក៏ដូចជាឆន្ទៈ យ៉ាងមោះមុត ដើម្បីចូលរួមលើកស្ទូយទេសចរណ៍កម្ពុជាឲ្យទទួលបានមុខមាត់ឱ្យខ្ពស់ត្រដែតនៅលើ ឆាកអន្តរជាតិទាំងក្នុងបច្ចុប្បន្ន និងទៅអនាគតជានិច្ចនិរន្តន៍៕
Article by CHAN SEREYRATH