អនុស្សាវរីយ៍ពីរថ្ងៃលើទឹកដីភូមិជើងគោក តំបន់អេកូទេសចរណ៍សហគមន៍ថ្មីប្រចាំខេត្តកំពង់ចាម
TRAVEL & LIVING 4 years agoនៅពេលយើងធ្វើដំណើរមកជិតដល់រមណីយ ដ្ឋានវប្បធម៌-ប្រវត្តិសាស្រ្ត ភ្នំប្រុស ភ្នំស្រី យើងក្រឡេកមើលខាងស្តាំមានច្រកបត់ចូលមួយដែលស្ថិតនៅ ទល់មុខមណ្ឌលសុខភាពអំពិល។ យើងបត់ឡានចូលតាមច្រកនោះតែបន្តិច យើងនឹងចូលដល់កន្លែងដែល យើងប្រាថ្នា។ ពេលមកដល់ភ្លាម យើងចាប់អារម្មណ៍ចំពោះសាលពិព័រណ៍ផលិតផលតំបាញសូត្រដែលជា ស្នាដៃដ៏ចំណានរបស់បងប្អូនប្រជាសហគមន៍ភូមិតាំងគោក។ ក្រមាក្រឡាតូចធំរំលេចពណ៌ចម្រុះភ្លឺផ្លេក កាបូបយួរនិងស្ពាយច្នៃចេញពីក្រណាត់ក្រមា និង កន្ទេលខ្មែរ និង វត្ថុសិល្បៈដទៃទៀត ត្រូវបានដាក់តាំង បង្ហាញមិនចាញ់ហាងលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ធំៗនៅក្នុងក្រុងភ្នំពេញប៉ុន្មានឡើយ។ នៅនោះ មាន កន្លែងចិញ្ចឹមដង្កូវនាងដើម្បីយកសូត្រប្រើប្រាស់ក្នុងសង្វាក់ផលិតកម្មតម្បាញក្នុងភូមិ។ ប្រជាជនកំពុង មមាញឹកដាក់ស្លឹកមនឲ្យដង្កូវស៊ី ខ្លះកំពុងស្ងោរសម្បុកដង្កូវនាងយកសូត្រ ខ្លះកំពុងជាប់ការសរសៃសូត្រ និង ខ្លះទៀតកំពុងត្បាញរវៃ ជាដើម។ ម្នាក់ៗខិតខំធ្វើការទៅតាមតួនាទីរៀងៗខ្លួនប្រកបដោយជំនាញវិជ្ជាជីវៈ។
ហួសពីនោះបន្តិច យើងប្រទះនឹងទិដ្ឋភាពសាលារៀនកុមារដែលបង្កើតឡើងដោយអង្គការអាមីកា។ នៅក្នុងសាលានោះ យើងឃើញសកម្មភាពកុមារប្រុសស្រីដែលជាកូនចៅអ្នកភូមិកំពុងសិក្សារៀនសូត្រមុខ វិជ្ជាភាសាអង់គ្លេសដែលជាតម្រូវការចាំបាច់ខានមិនបានក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងសហគមន៍និងភ្ញៀវទេសចរ។ ថ្វីត្បិតតែជីវភាពពួកគេនៅមានកម្រិត តែយើងរំភើបត្រេកអរនៅពេលឃើញពួកគេយល់ដឹងអំពីតម្លៃនៃ ចំណេះវិជ្ជាហើយសប្បាយរីករាយក្នុងការមកសាលារៀនតាមវ័យរបស់ពួកគេ។ យើងធ្វើដំណើរបន្តមើល ជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកភូមិពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ ព្រមទាំងថតរូបផ្តិតយកទេសភាពប្លែកៗ ជុំវិញភូមិផងដែរ។ យើងបានឆៀងចូលទៅមើលផ្ទះប្រជាជនដែលប្រកបរបរតម្បាញសូត្រ និង តម្បាញ ស្លឹកត្នោតដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅខាងជើងភូមិ។ ចេញផុតទៅនោះពីមុខទៀត យើងនឹងឃើញវាលស្រែ វាលស្រូវពណ៌បៃតងខៀវស្រងាត់មើលទៅដាច់កន្ទុយភ្នែក។ ប្រជាកសិករកំពុងឃ្មាតខ្មីដកស្ទូងក្រោមកម្តៅ ព្រះទិនករប៉ុន្តែពួកគាត់នៅតែញញឹមស្វាគមន៍ទទួលអ្នកដំណើរប្រកបដោយភាពកក់ក្តៅ។ ពួកគាត់សប្បាយ រីករាយចំពោះការងារកសិកម្មតាមបែបប្រពៃណីដូនតាពោរពេញដោយកម្លាំងសាមគ្គីភាព និងភាតរភាព។
ព្រះសុរិយាកាន់តែបញ្ចេញមហិទ្ធិឫទ្ធិខ្លាំងឡើងៗ ពេលថ្ងៃត្រង់បានចូលមកដល់ ពួកយើងបានចត យានជំនិះនៅផ្ទះប្រធានភូមិ ហើយសម្រាកបរិភោគអាហារថ្ងៃត្រង់ក្រាលកន្ទេលក្រោមម្លប់ដើមស្វាយបែក មែកសាខាចោលម្លប់ល្មមនឹងជ្រកកម្តៅថ្ងៃ។ យើងអង្គុយដំកង់ទទួលទានយ៉ាងសាមញ្ញតាមបែបជនបទ ស្រុកស្រែចំការយ៉ាំងសប្បាយរិការាយក្រៃលែង។ បន្ទាប់ពីទទួលទានអាហាររួច ក្រុមការងារយើងបានជិះ រទេះគោអ្នកភូមិចេញទៅទស្សនាតំបន់ផ្សេងៗទៀតក្នុងភូមិតាមការចង្អុលបង្ហាញរបស់ប្រជាសហគមន៍ ជាពិសេសកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមបសុបក្សី និង កន្លែងនេសាទត្រី។ លុះដល់ពេលព្រលប់ យើងបានចូលទៅស្នាក់នៅផ្ទះប្រជាសហគមន៍ដើម្បីចំណាយពេលស្វែងយល់ ជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់។ ក្រោយពីបានងូតទឹកសម្អាតកាយរួច យើងបានចូលជួយចម្អិនម្ហូប ជាមួយម្ចាស់ផ្ទះដើម្បីត្រៀមបរិភោគទាំងអស់គ្នា។ ដើមឈើធំៗនៅជុំវិញផ្ទះ ផ្ទះឈើប្រក់ក្បឿងលក្ខណៈ ប្រពៃណី សូរចង្រិតស្រែកយំ សម្លេងក្មេងក្មាងអង្គុយលេងក្រោមផ្ទះ បានចូលរួមចំណែកបង្កើតបរិយាកាស យ៉ាងសែនរមនាសម្រាប់ការជួបជុំទទួលទានអាហារមួយពេលដែលពិតជាពិសេសជាងសព្វមួយដង។
យើងជជែកលេងសួរនាំគ្នាទៅវិញទៅមកពីនេះពីនោះទៅតាមទម្លាប់សុជីវធម៌របស់ខ្មែរយើងតាំងពី ដើមរៀងមក មុននឹងឈានទៅទទួលទានដំណេករៀងៗខ្លួន។ ព្រឹកស្អែកឡើង មគ្គុទ្ទេសក៏ដ៏មានថ្វីមាត់បាន នាំយើងទៅសិក្សាស្វែងយល់កន្លែងសិប្បកម្មកែច្នៃត្រឡោកដូងធ្វើជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ទៅតាមគំនិតថ្នៃប្រឌិត របស់សិប្បករក្នុងតំបន់។ បន្ទាប់មកទៀត យើងបានបន្តដំណើរទៅមើលកន្លែងផលិតស្ករត្នោតនៅក្នុងភូមិ នោះដែរ។ យើងមិនត្រឹមតែឈរមើលអ្នកភូមិធ្វើនោះទេ ប៉ុន្តែយើងក៏បានចូលទៅជួយកូរស្ករដើម្បីទទួល យកបទពិសោធន៍ថ្មីក្នុងជីវិត និង ដើម្បីយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់ថាការងារនេះពិបាកកម្រិតណាទម្រាំតែបាន ផលិតផលស្ករត្នោតដែលយើងទាំងអស់គ្នាប្រើប្រាស់។
ដោយសារពេលវេលាមានកំណត់ យើងបានលើកដៃលាបងប្អូនអ្នកភូមិដែលរស់នៅទីនោះដែលបាន ទទួលរាក់ទាក់ពួកយើងយ៉ាងអស់ពីកម្លាំងកាយចិត្ត។ ពួកគាត់នៅឈរអមដំណើរយើងរហូតរថយន្តចេញ ផុតទៅ ដែលធ្វើឲ្យយើងនៅតែដក់ជប់អនុស្សាវរីយ៍ទាំងអម្បាលម៉ានក្នុងភូមិតាំងគោករយៈពេលពីរថ្ងៃនេះ មិនភ្លេចសោះឡើយ។ ប្រសិនបើលោកអ្នកចាប់អារម្មណ៍ចំពោះដំណើរកំសាន្តនៅក្នុងសហគមន៍ អេកូទេស ចរណ៍មួយនេះ លោកអ្នកអាចធ្វើទំនាក់ទំនងទៅកាន់អ្នកសម្របសម្រួលប្រចាំតំបន់តាមរយៈលេខទូរស័ព្ទ ០៩៧ ៩២០ ៩៩៣៣ ឬ ០៨៩៨៩៦ ០៩៥ ។