ផ្លែព្រីងជាអាហារសម្រន់ចំណីចំណុកបែបធម្មជាតិដែលប្រជាជនខ្មែរទាំងក្មេងចាស់ប្រុសស្រីនិយមទទួលទានដើមរដូវកាលរបស់វាតាំងពីសម័យដើមរហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ទោះបីជាសព្វថ្ងៃមានលំហូរចូលផ្លែឈើនិងនំចំណីបរទេសប្លែកៗជាច្រើនមុខសម្បូរបែបយ៉ាងណាក៏ដោយ។ យោងតាមនិយមន័យ នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែរ បោះពុម្ពផ្សាយដោយវិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ (គ.ស.១៩៦៧) ព្រីង សំដៅដល់ ឈ្មោះឈើមួយប្រភេទ មានផ្លែប្រើជាអាហារ; មានច្រើនយ៉ាងគឺ ព្រីងចន្ទន៍, ព្រីងចន្លុះ, ព្រីងដោះក្របី, ព្រីងបាយ...(ម. ព. ជម្ពូ, ជម្ពូផល, ជម្ពូព្រឹក្ស ផង)។ រីឯពាក្យ ជម្ពុ ឬ ជម្ពូ នោះ ជាភាសាបាលីសំស្រ្កឹត សំដៅលើ ផ្លែព្រីង នេះឯង ដែលមាននៅក្នុងពាក្យ ជម្ពូវ័ន (ព្រៃព្រីង) ឬជម្ពូទ្វីប (ប្រទេសដែលរុងរឿង ត្រដែតត្រដឹមដោយដើមព្រីង កោះព្រីង) ជាដើម។
ខែព្រីងទុំមានរយៈពេលចន្លោះពីខែមេសារហូតដល់ខែមិថុនា។ ជាទូទៅ យើងសង្កេតឃើញថា នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ព្រីងមិនពិបាករកនោះទេនៅពេលដល់ខែរបស់វា ពោលគឺប្រជាពលរដ្ឋនាំគ្នាឡើងបេះនៅតាមភូមិ នៅក្បែរៗផ្ទះ ឬ ទិញយកបន្តពីគេមកលក់យកប្រាក់ចំណូលបន្ថែមជាហូរហែ។ ពួកគេយកព្រីងមកលក់នៅក្នុងផ្សារ នៅតាមចិញ្ចើមថ្នល់ ឬ នៅតាមបណ្តារមណីយដ្ឋានជនបទមួយចំនួនផងដែរ។ ហាងឆេងផ្លែព្រីងសព្វថ្ងៃ តម្លៃលក់ចេញមួយគីឡូខ្ទង់២០០០០រៀល អាចថោកឬថ្លៃជាងនេះបន្តិចអាស្រ័យលើទំហំផ្លែព្រីង។ ព្រីងមានច្រើនប្រភេទ ប៉ុន្តែព្រីងដែលប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើងនិយមទទួលទានជាងគេគឺព្រីងដោះក្របី ដែលមានទំហំធំជាងគេ ហើយល្បីថាមានឱជារសឆ្ងាញ់ជាងគេបំផុតផងដែរ។
ផ្លែព្រីងមិនត្រឹមតែមានរសជាតិឆ្ងាញ់នៅពេលគេទទួលទានវាស្រស់ឬយកមកក្រឡុកនោះទេ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នគេថែមទាំងអាចច្នៃវាទៅជាស្រាព្រីង ជាក់ស្តែងដូចជា ស្រាព្រីងភ្នំដា នៅខាងស្រុកអង្គរបូរី ខេត្តតាកែវ។ នៅពេលលោកអ្នកទទួលទានផ្លែព្រីង ឬ ស្រាព្រីង វាជួយផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់សុខភាពជាច្រើនមុខ តួយ៉ាង ពង្រឹងអេម៉ូក្លូប៊ីន (ផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃគោលិកាក្រហមមានតួនាទីបន្សុទ្ធអុកស៊ីសែនក្នុងឈាម) ជួយឲ្យស្បែកស្អាតបង្ការជំងឺមុន ជំនួយសុខភាពភ្នែកនិងបេះដូង ធ្វើឲ្យធ្មេញនិងអញ្ចាញរឹងមាំ ប្រឆាំងការឆ្លងជំងឺផ្សេងៗ និង ព្យាបាលអាការៈនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម(នោមញឹក និង ស្រេកទឹក)។ល៕
Article by SRIN SOKMEAN