សុទ្ធ ពៅសំណាង យុវជនឆ្នើមក្នុងការលើកកម្ពស់ក្រុមអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានៅកម្ពុជា
NEWS 3 years agoយុវជន សុទ្ធ ពៅសំណាង មានអាយុ ២៣ ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅឃុំព្រៃញី ស្រុកសំពៅមាស ខេត្តពោធិ៍សាត់ (បច្ចុប្បន្នក្រុងពោធិ៍សាត់ ខេត្តពោធិ៍សាត់)។ សំណាងបានសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈជំនាញបុរាណវិទ្យារហូតបញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រនៅឆ្នាំ២០១៩។ យុវជនរូបនេះបានរំព្ញកប្រាប់សូវរីនថា គេបានចាប់ផ្ដើមចូលប្រឡូកក្នុងការងារទាក់ទងនឹងក្រុមអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាជាសាធារណៈចាប់តាំងពីពេលដែលរូបគេស្គាល់ និងទទួលស្គាល់ខ្លួនឯង ហើយទទួលបានការគាំទ្រពីម្ដាយរបស់ខ្លួនជាផ្លូវការនៅឆ្នាំ២០១៦។ ពេលនោះគេបានចូលរៀនវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលគុណតម្លៃមួយដែលរៀបចំឡើងដោយអង្គការសិល្បៈខ្មែរអមតៈ ដែលវគ្គនោះផ្ដោតសំខាន់លើការស្គាល់ខ្លួនឯង (តើខ្ញុំជានរណា)។
មុននឹងក្លាយជាសកម្មជនមួយរូបក្នុងផ្នែកនេះ សំណាងបានជួបប្រទះរឿងរ៉ាវអវិជ្ជមានមួយចំនួនដែលបំភ្លេចមិនបានក្នុងចិត្តរហូតដល់សព្វថ្ងៃ រួមមាន ពាក្យសម្ដី និង កាយវិការមើលងាយ និង រើសអើងមួយចំនួនពីមនុស្សជុំវិញមួយចំនួន “មានពេលមួយនោះ ខ្ញុំទទួលបាននូវពាក្យយ៉ាងគួរឲ្យខឹងបំផុតពីគ្រូម្នាក់កាលពីខ្ញុំរៀននៅថ្នាក់មូលដ្ឋាន។ លោកគ្រូម្នាក់នោះបាននិយាយថា "អ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា អន់ជាងសត្វទៀត! សត្វវាចេះបន្ដពូជ ហើយមិនចេះស្រឡាញ់អីភេទដូចគ្នាដូចមនុស្សទេ តែមនុស្សមានពួកមនុស្សស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា…" ។ នៅពេលនោះ សំណាងពិតជាមិនពេញចិត្ត និងមិនគាំទ្រក្នុងការលើកឡើងរបស់គាត់នោះទេ តែមិនដឹងជាធ្វើយ៉ាងណា ពីព្រោះពេលនោះ រូបគេមិនទាន់ស្គាល់និងក្លាហានគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការនិយាយ។
ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីបានទទួលស្គាល់ខ្លួនឯងច្បាស់ប្រាកដហើយ សំណាងបានសម្រេចចិត្តសុំសហគមន៍ឥន្ទធនូកម្ពុជា ដើម្បីធ្វើការងារស្ម័គ្រចិត្ត។ បន្ទាប់មកទៀត គេក៏បានចូលរួមជាមួយវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនានាជាមួយនឹងអង្គការ Khana អំពីបញ្ហាសុខភាពផ្លូវភេទ និង អង្គការរ៉ាក់ (RHAC) អំពីសុខភាពផ្លូវភេទ ការបន្ដពូជ ជំងឺផ្លូវភេទនានា និងជាពិសេសគឺ សិទ្ធិផ្លូវភេទនិងសិទ្ធិបន្ដពូជ។ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៨ គេបានចូលរួមជាមួយក្រុមក្ដីស្រឡាញ់គឺចម្រុះ និងបានចូលរួមវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាល និងចែករំលែកចំណេះដឹងស្ដីពីនិន្នាការភេទ អត្តសញ្ញាណយេនឌ័រ ការបង្ហាញនូវយេនឌ័រ និងលក្ខណៈភេទ (SOGIESC) ព្រមទាំងបានចូលរួមវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលជាមួយនឹងអង្គការស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធជាច្រើនស្ទើររាប់មិនអស់មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា ដូចជា អង្គការ CCHR អង្គការ Asean SOGIE Caucus, Arrow Institute និង Movers Program ។ល។
ឆ្លងកាត់ការបណ្តុះបណ្តាល សំណាងយល់ថាខ្លួនពិតជាខុសប្លែកច្រើនបើប្រៀបធៀបនឹងពេលមុន។ “ខ្ញុំមានភាពជឿជាក់ជាងមុន មានភាពក្លាហានជាងមុន និងមានទំនុកចិត្តជាងមុននៅពេលដែលខ្ញុំធ្វើអ្វីមួយ ពីព្រោះខ្ញុំស្គាល់ខ្លួនឯងច្បាស់ ខ្ញុំមិនខ្លាចនឹងពាក្យគេមើលងាយខ្ញុំ ហើយខ្ញុំដឹងថារឿងដែលខ្ញុំធ្វើគឺជារឿងល្អមិនខុស។ ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្ដើមក្លាយទៅជាជនដ៏សកម្មម្នាក់ក្នុងការចូលរួមលើកកម្ពស់សិទ្ធិអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា[…] ” សំណាងបានពន្យល់ ។ គេបានចូលរួមសកម្មភាពសង្គមជាបន្តបន្ទាប់ ដូចជា ចូលរួមកិច្ចប្រជុំថ្នាក់ជាតិនានា និយាយវិទ្យុ ទូរទស្សន៍ និង ហ្វេសប៊ុក ចូលរួមនៅតាម Youth Platform នានា តួយ៉ាង ក្រុម UN Youth Advisory Panel, ក្រុមយុវទូតស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីគោលដៅអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព និង អង្គការក្លាហាន ជាដើម ចូលរួមជាវាគ្មិនក្នុងកម្មវិធីនៅក្នុងនិងនៅក្រៅប្រទេស ព្រមទាំងចូលរួមចែករំលែកបទពិសោធន៍និងចំណេះដឹងតាមបណ្តាសាកលវិទ្យាល័យ ចូលរួមតាំងពិព័រណ៍ និង បង្រៀនសិស្សពីសិទ្ធិ LGBT និងឲ្យពួកគាត់ទទួលស្គាល់សំណាងក្នុងនាមជាអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា។
“ខ្ញុំគិតថាសកម្មភាពទាំងនេះក៏ជាចំណែកមួយក្នុងការបង្ហាញដល់ក្រុមអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នាដទៃទៀតឲ្យមានភាពក្លាហាន ហ៊ានឈរធ្វើជាខ្លួនឯង និងទាមទាររកសំឡេងសម្រាប់ក្រុមរបស់ខ្លួន ដែលនេះជាវិធីមួយក្នុងការលើកទឹកចិត្តពួកគាត់ឲ្យបន្ដជំហរនិងរួមគ្នាដើម្បីសំឡេងក្រុមរបស់ពួកយើង។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ សកម្មភាពទាំងនោះក៏ជះឥទ្ធិពលដោយផ្ទាល់ និងដោយប្រយោលដល់ក្រុមអ្នកធ្វើសេចក្ដីសម្រេចចិត្តនានា ដោយឲ្យពួកគេចាប់ផ្ដើមគិតគូរនិងមើលឃើញពួកយើង ហើយរាប់បញ្ចូលពួកយើងទៅក្នុងផែនការរបស់ពួកគេក៏មានដែរ” យុវជនរូបនេះបានបន្ថែម។
ថ្វីដ្បិតតែសំណាងយល់ថាស្ថានភាពអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានៅកម្ពុជាសព្វថ្ងៃហាក់ល្អប្រសើរច្រើន បើប្រៀបធៀបទៅនឹងកាលពី១០ឆ្នាំមុន ក៏គេសង្កេតឃើញថា ក៏នៅមានបញ្ហាជាច្រើនដែរ រួមមានជាអាទិ៍ ការទទួលស្គាល់ពីសង្គមនិងគ្រួសារនៅមានកម្រិត ការរើសអើងនៅសាលា (កម្មវិធីសិក្សា ផ្នត់គំនិតរបស់គ្រូបង្រៀននិងមិត្តរួមសាលា) និងនៅក្នុងវិស័យការងារ (ដំណាក់កាលស្វែងរកការងារ ដំណាក់កាលសម្ភាសន៍ ដំណាក់កាលអំឡុងពេលបំពេញការងារ) បញ្ហាសុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត និង ស្ថានភាពច្បាប់ និងឯកសារផ្លូវច្បាប់នានា (ឧទា: ស្មុំកូន ធ្វើសៀវភៅគ្រួសារ ប្ដូរអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ រៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍)។ ដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាខាងលើនេះ មានតួយ៉ាង ផ្សព្វផ្សាយការយល់ដឹងទៅកាន់មហាជនទូទៅ ក្រុមហ៊ុនឯកជន សហគ្រាសនិងស្ថាប័ននានា ស្នើឲ្យក្រសួងដាក់បញ្ចូលកម្មវិធី សហការជាមួយនឹងស្ថាប័នប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនានា ស្វែងរកការគាំទ្រមតិរួមគ្នាពីសំណាក់រាជរដ្ឋាភិបាល អាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ច និងភាគីពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ និងរកដំណោះស្រាយបញ្ហាប្រព័ន្ធផ្នែកច្បាប់ចំពោះក្រុមអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា។
បច្ចុប្បន្ន សកម្មជនរូបនេះបានប្រើប្រាស់ពេលភាគច្រើនក្នុងការងារស្ម័គ្រចិត្តជាមួយនឹងក្រុមក្ដីស្រឡាញ់គឺចម្រុះ ហើយរូបគេក៏មានគម្រោងក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លីខាងមុខនេះដើម្បីទទួលអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅក្រៅប្រទេសជំនាញ នរវិទ្យា ដោយផ្ដោតលើការសិក្សាអំពីយេនឌ័រ និង ផ្លូវភេទ (Anthropology which focus on gender studies and sexuality) ព្រមទាំងធ្វើការស្រាវជ្រាវអំពីស្ថានភាពអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានៅកម្ពុជាឲ្យបានកាន់តែច្រើន ដោយសារតែឯកសារស្រាវជ្រាវដែលនិយាយពីអ្នកស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នានៅស្រុកខ្មែរគឺមានតិចតួចស្ដួចស្ដើងណាស់។ ជាចុងក្រោយ សំណាងបានផ្តាំផ្ញើទៅកាន់មហាជនថា ការណ៍ដែលពួកគេទាមទារសិទ្ធិ ពុំមែនមានន័យថា ពួកគេចង់បានអ្វីដែលពិសេសលើសគេលើសឯងឡើយ ពោលគឺគ្រាន់តែចង់បានអ្វីដែលមនុស្សដទៃទៀតទទួលបានតែប៉ុណ្ណោះ "បើទោះបីអ្នកជានរណាក៏ដោយ សូមព្យាយាមស្គាល់ខ្លួនឯងឲ្យបានច្បាស់ ស្វែងរកអ្វីដែលជាចំណង់ចំណូលចិត្តនិងគុណតម្លៃដ៏ពិតប្រាកដរបស់អ្នក និងឲ្យនិយមន័យភាពជោគជ័យដោយខ្លួនអ្នកផ្ទាល់ " ។
Article by SRIN SOKMEAN