សិប្បកម្មទ្រនាប់ជើងច្នៃពីស្បែកសត្វស្នាដៃកូនខ្មែរអាយុកាលជាង៣០ឆ្នាំ
TRAVEL & LIVING 5 years ago ខណៈបច្ចុប្បន្នលំហូរចូលនៃម៉ាកផលិផលពីបរទេសមកកាន់កម្ពុជាកាន់តែច្រើន ក៏ប៉ុន្តែសិប្បកម្មផលិតទ្រនាប់ជើងខ្មែរធ្វើពីស្បែកគោមួយកន្លែងនៅតែបន្តគោលជំហរបស់ខ្លួនក្នុងការផលិតទ្រនាប់ជើងយ៉ាងសស្រាក់សស្រាំមានទាំងម៉ូដបែបក្មេងៗពិសេសត្រូវចិត្តយុវវ័យ ប្រកបដោយគុណភាពខ្ពស់ មិនចាញ់ផលិតផលបរទេសប៉ុន្មានឡើយ។
ក្រោមដំបូលផ្ទះមួយខ្នងស្ថិតនៅឯត្រើយម្ខាងនៃអរិយក្សត្រ ក្នុងភូមិព្រែកក្របៅទី៣ ឃុំព្រែកអំពិល ស្រុកខ្សាច់កណ្តាល ខេត្តកណ្តាល មនុស្សប្រមាណ ៣ទៅ៤នាក់កំពុងតែមមាញឹកជាមួយនឹងសកម្មភាពការងារទៅតាមជំនាញរៀងៗខ្លួន អ្នកខ្លះដៃកាន់កន្ត្រៃកាត់បាតទ្រនាប់ជើងតាមពុម្ព អ្នកខ្លះកំពុងតភ្ជាប់ម៉ូដ រីឯអ្នកខ្លះទៀតកំពុងតែមមាញឹកនឹងម៉ាស៊ីនខាត់ ដែលទាំងនេះគឺជាសកម្មភាពនៃការផលិតទ្រនាប់ជើងរបស់អាជីវកម្មខា្នតតូចមួយឈ្មោះថា «សាជីវកម្មខ្មែរ Khmer Corp» ។ អ្នកនាង ហួន ផល្លី ដែលជាស្ថាបនិកផ្ទាល់បានឲ្យដឹងថា សិប្បកម្មផលិតទ្រនាប់ជើងនេះគឺបង្កើតឡើងដោយលោក ឡាយ សារី ដែលត្រូវជាឪពុកក្មេករបស់អ្នកនាងតាំងពីឆ្នាំ១៩៨៦ម្ល៉េះ។
អ្នកនាង ហួន ផល្លី
ការចាប់ផ្តើមជំហានដំបូងគឺទទួលបានជោគជ័យយ៉ាងខ្លាំង ប៉ុន្តែមួយរយៈក្រោយមកដោយសារតែកត្តាសេដ្ឋកិច្ច និងកត្តារាំងស្ទះមួយចំនួនបានបង្ខំឲ្យអាជីវកម្មត្រូវបិទទ្វារទាំងប្រថុចញ៉ុច ហើយក៏ទើបតែបើកដំណើរការមានទីផ្សារឡើងវិញចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១២។ អ្នកស្រីបានលើកឡើងថា «បើនិយាយទៅប៉ាក្មេករបស់ខ្ញុំគាត់ចង់បិទអាជីវកម្មនេះតែម្តង ក៏ប៉ុន្តែក្រោយពីខ្ញុំបានរៀបការចូលក្នុងគ្រួសាររបស់គាត់ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ទៅលើអាជីវកម្មនេះ ម្យ៉ាងស្រឡាញ់ការធ្វើស្បែកជើងផងនោះ ទើបជំរុញទឹកចិត្តខ្ញុំឲ្យចាប់ផ្តើមបង្កើតអាជីវកម្មនេះឡើងវិញម្តងទៀតដោយដាក់ឈ្មោះថា «សាជីវកម្មខ្មែរ Khmer Corp»។» សាជីវកម្មខ្មែរចាប់ផ្តើមជាថ្មីជាមួយរចនាសម្ព័ន្ធថ្មី ពោលគឺមានសមាជិកត្រឹមតែ៤នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលក្នុងនោះក្រៅពីអ្នកនាង ហួន ផល្លី ជាស្ថាបនិក ជាអ្នករ៉ាប់រងផ្នែកទីផ្សារ និងជាអ្នកផលិត ក៏មានលោក ឡាយ សារី ជាផលិតករ ដែលមានបទពិសោធន៍ជិត ៣០ឆ្នាំ លោកស្រី ចាន់ សារឿន ជាជំនួយការទូទៅ ផ្នែកតុកាត់ និងឃ្លាំង ព្រមទាំង លោក រស់ ធីរ៉ា ជាប្រធានផ្នែកស្រាវជ្រាវទូទៅផងដែរ។ បច្ចុប្បន្នថ្វីដ្បិត កម្លាំងផលិតតិច និងសមាជិកក្រុមការងារមិនច្រើនប៉ុន្មាន ប៉ុន្តែចំនួននៃការផលិតក៏ច្រើនគួរសមផងដែរ ស្របពេលដែលចំនួនអតិថិជនមានការគាំទ្រកាន់តែច្រើនឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ ជាក់ស្តែង ក្នុងមួយថ្ងៃសង្វាក់ផលិតកម្មសាជីវកម្មខ្មែរក្រោមកម្លាំងក្រុមការងារ៤នាក់នេះ អាចផលិតស្បែកជើងបានចាប់ពី ៤ទៅ ៥គូ សម្រាប់ស្បែកជើងមនុស្សធំ រីឯស្បែកជើងកូនក្មេងអាចផលិតបានពី ៥០ទៅ ៦០គូក្នុងមួយសប្តាហ៍។ ទីផ្សារកុម្ម៉ង់ភាគច្រើនគឺជាភ្ញៀវតាមបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុក និងភ្ញៀវមួយចំនួនទៀតកុម្ម៉ង់ដាក់លក់នៅតាមទីផ្សារនៅតាមបណ្តាខេត្ត។
ជាមួយនឹងស្បែកជើងធ្វើពីស្បែកជ្រូក និងស្បែកគោដែលផលិតមានគ្រប់វ័យ ពិសេសម៉ូដពេញនិយមត្រូវចិត្តពីសំណាក់យុវវ័យទៀតនោះ ស្ថាបនិក ហួន ផល្លី បានឲ្យដឹងទៀតថា «ទោះបីស្បែកជើងយើងផលិតជាលក្ខណៈគ្រួសារពិតមែន ប៉ុន្តែរាល់ផលិតផលនីមួយៗចេញទៅគឺមានគុណភាពខ្ពស់ ក៏ព្រោះតែយើងសម្រិតសម្រាំងគ្រប់ផ្នែករាប់តាំងពីការកាត់ ការដេរ ការបិត ការតភ្ជាប់ម៉ូដ គឺជាប់ល្អឥតខ្ចោះគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ឬអាចនិយាយបានថាគុណភាពមិនចាញ់ផលិតផលបរទេសឡើយ»។ ស្របពេលដែលមានអតិថិជនគាំទ្រកាន់តែច្រើន ស្ថាបនិកវ័យ២៨ ឆ្នាំរូបនេះក៏នឹងមានគម្រោងពង្រីកទាំងសង្វាក់ផលិតកម្ម និងបញ្ជ្រាបទីផ្សារទៅតាមបណ្តាខេត្ត ក៏ដូចជានាំចេញទៅក្រៅប្រទេសផងដែរ។
យ៉ាងណាមិញ ក្រៅពីផលិតផលទ្រនាប់ជើងដែលជាម៉ាកសញ្ញារបស់ខ្មែរ សាជីវកម្មខ្មែរ ក៏បានចូលរួមជាសកម្មភាពមួយចំនួននៅក្នុងសង្គម ក្នុងការជួយដល់សិស្សានុសិស្សនៅក្នុងតំបន់របស់ខ្លួនដែរ តួយ៉ាង រាល់សិស្សានុសិស្សក្នុងកម្រិតបឋមសិក្សាដែលជាប់ចំណាត់ថ្នាក់សិស្សពូកែលេខ១ដល់លេខ៣ និងសិស្សក្រីក្រ នឹងទទួលបានទ្រនាប់ជើងសម្រាប់ប្រើប្រាស់ទៀតផង៕
Article by PAN SIVLY