Sovrin
Sovrin
សព្វថ្ងៃប្រជាជនកម្ពុជាយើងមានតម្រូវការទិញស្បៀងយកមករក្សាទុកដើម្បីទុកបរិភោគក្នុងរយៈពេលយូរ ជាពិសេសប្រជាជនដែលរស់នៅក្នុងតំបន់បិទខ្ទប់។ប៉ុន្តែប្រជាជនមួយចំនួនដែលរស់នៅផ្ទះជួល ឬ មានបញ្ហាជីវភាពមិនមានទូរទឹកកកសម្រាប់ក្លាស្សេត្រីសាច់យូរនោះទេ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត តំបន់ខ្លះដាច់ភ្លើងជាញឹកញាប់ដែលបណ្តាលឲ្យប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនបារម្ភខ្លាចខូចស្បៀងដែលពួកគាត់ទិញរួចមកហើយ។ ខាងក្រោមនេះជាវិធីសាស្រ្តដែលយើងអាចអនុវត្តដើម្បីរក្សាសាច់បានយូរដោយមិនចាំបាច់ប្រើទូរទឹកកក:
១.ការឆ្អើរ៖ ការឆ្អើរជាវិធីសាស្រ្តចំណាស់មួយដែលបុព្វបុរសយើងប្រើប្រាស់ដើម្បីរក្សាទុកត្រីសាច់ឲ្យបានយូរ។ វិធីសាស្រ្តនេះត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ជាទូទៅនៅតំបន់អាកាសធាតុក្តៅហើយសើមដែលពិបាកសម្ងួតសាច់ ឬ ហាលដោយប្រើខ្យល់។ សាច់ឆ្អើរក៏ជួយបង្កើនរសជាតិអាហារឲ្យឆ្ងាញ់បានមួយបែបដែរ។
២.ការប្រឡាក់អំបិលផ្អាប់ទុក៖ ការផ្អាប់ទុកជាវិធីសាស្រ្តបុរាណមួយទៀតដែលយើងនៅតែប្រើប្រាស់ដល់សព្វថ្ងៃ។ វាទាមទារពេលវេលានិងកម្លាំងពលកម្មបន្តិចប៉ុន្តែវាមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការរក្សាទុកសាច់ជ្រូកបីជាន់ (Bacon) និង ពពួកសាច់ផ្អាប់បែបរ៉ូមាំង Pastrami (សាច់គោប្រឡាក់ឆ្អើរហើយចំហុយ) ។ អ្វីដែលលោកអ្នកត្រូវការសម្រាប់វិធីនេះគឺកន្លែងសមរម្យមួយដែលមានសីតុណ្ហភាពត្រជាក់ល្មមសម្រាប់រក្សាទុកនិងកន្លែងសម្រាប់ព្យួរសំដិលវា។
៣.ការត្រាំទឹកអំបិល៖ វាជាវិធីសាស្រ្តដ៏សាមញ្ញងាយស្រួលអនុវត្ត។ ទឹកអំបិលដែលត្រូវត្រាំមានគ្រឿងសំខាន់គឺ ទឹក អំបិល និងស្ករស។ សាច់ត្រូវបានត្រាំទុកតាមរយៈការផ្អាប់ក្នុងក្រឡឬកូនពាងដែលពេញទៅដោយទឹកអំបិលនោះ។លោកអ្នកត្រូវរកកន្លែងដែលមានសីតុណ្ហភាពត្រជាក់ល្មម ហើយប្រសិនបើលោកអ្នកត្រាំវាក្នុងបរិមាណច្រើន លោកអ្នកត្រូវមានបន្ទប់ឬឃ្លាំងសម្រាប់រក្សាទុកក្រឡទាំងនោះ។
៤.ការសម្ងួតសាច់៖ វាជាវិធីដែលគេជឿជាក់ថារក្សាគុណភាពសាច់ ឬ បន្លែប្រកបដោយសុវត្ថិភាពបំផុត។ សាច់ត្រូវបានសម្ងួតយ៉ាងស្ងួតល្អជាមួយនឹងម៉ាស៊ីនសម្ងួតដោយប្រើថាមពលពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ ប៉ុន្តែវិធីសាស្រ្តនេះពឹងផ្អែកអាស្រ័យលើសីតុណ្ហភាពដែរ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត លោកអ្នកត្រូវធ្វើយ៉ាងណាឲ្យប្រាកដថាសាច់នោះស្ងួត១០០ភាគរយទើបអាចរក្សាគុណភាពវាបាន។ បើមិនដូច្នោះទេ សាច់នោះនឹងប្រែជាដុះផ្សិតជាមិនខាន។
៥.ការរក្សាទុកដោយប្រើខ្លាញ់ជ្រូក៖ វិធីសាស្រ្តនេះជាវិធីដែលមានប្រសិទ្ធភាពខ្លាំងមួយទៀត ជាពិសេសសម្រាប់ចិនកាប់ជ្រូក ឬ សត្តឃាតកដែលមានសម្បូរខ្លាញ់ជ្រូកនៅសល់អាចប្រើការបាន។ ចំពោះវិធីនេះសាច់ឆ្អិននិងសាច់ឆៅអាចយក មកតម្រៀបជាស្រទាប់ៗនៅក្នុងកូនពាងឬក្រឡដីដុតដែលមានខ្លាញ់ជ្រូករលាយ។ ខ្លាញ់ជ្រូកជួយបង្ការការរីកលូតលាស់នៃពពួកបាក់តេរីតាមរយៈការការពាររារាំងមិនឲ្យខ្យល់ជ្រាបចូលទៅក្នុងសាច់បាន។
៦.ប្រែទម្លាប់មកទទួលទានសាច់សត្វស្រែពិតៗ៖ បើប្រៀបធៀបនឹងសត្វចិញ្ចឹមបែបកសិកម្មទំនើប សាច់សត្វដែលចិញ្ចឹមលក្ខណៈគ្រួសារតាមប្រពៃណីមានទំហំតូចជាងដោយសារវាស៊ីតែចំណីធម្មជាតិ។ សាច់សត្វចិញ្ចឹមលក្ខណៈគ្រួសារបែបនេះបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលដល់អ្នកបរិភោគ ពោលគឺសាច់វាល្មមនឹងធ្វើម្ហូបមួយពេលឬពីរពេលដោយមិនចាំបាច់ត្រូវក្លាស្សេទុកយូរសម្រាប់ទទួលទានលើកក្រោយទៀតនោះទេ។ អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តក៏បានរកឃើញផងដែរថា សាច់សត្វស្រែមានខ្លាញ់ច្រើនពីធម្មជាតិជាងសត្វចិញ្ចឹមយកសាច់នៅកសិដ្ឋានដែលមានប្រយោជន៍ល្អសម្រាប់ការរក្សាទុកឲ្យបានយូរ។
៧.វិធីសាស្រ្តឈ្មោះ Biltong (ប៊ីលតង)៖ ពាក្យបច្ចេកទេស Biltong គឺសំដៅទៅលើវិធីសាស្រ្តដែលគេយកសាច់ទៅប្រឡាក់នឹងទឹកខ្មេះឲ្យយូររាប់ម៉ោង។ បន្ទាប់មកគេយកសាច់ដែលត្រាំទឹកខ្មេះនោះទៅបន្ថែមរសជាតិជាមួយគ្រឿងដូចជាម្រេចខ្មៅ គ្រាប់ជីរវ៉ានស៊ុយ ស្ករត្នោត ក្លាំពូ និង អំបិលក្រួស។ សាច់ដែលផ្សំគ្រឿងរួចហើយត្រូវយកទៅសំដិលពីរបីម៉ោងបន្ថែមទៀតមុននឹងយកទៅហាលថ្ងៃឲ្យស្ងួតល្អ៕
Article by SRIN SOKMEAN
