Sovrin
Sovrin
តើអ្នកធ្លាប់ដឹងទេថាកម្ពុជាមានក្រណាត់ធ្វើពីសរសៃឈូកហើយកំពុងមានទីផ្សារខ្លាំងនៅឯបរទេស?
TRAVEL & LIVING 5 years ago
នៅកម្ពុជាជាប្រទេសកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា ផ្កាឈូកគឺជានិមិត្តសញ្ញានៃអំពើល្អ និងភាពបរិសុទ្ធ និងជាគ្រឿងសក្ការៈបូជាដែលតែងតែមានវត្តមាននៅក្នុងពិធីបុណ្យប្រពៃណីជាតិ ក៏ដូចជានៅកន្លែងសក្ការៈបូជានានាផងដែរ។ រុក្ខជាតិដុះក្នុងភក់តែមានសម្រស់ឆើតឆាយនេះអាចយកជាប្រយោជន៍បានច្រើនតាំងពី ក្រអៅឈូកអាចធ្វើបន្លែចម្អិនម្ហូបឈ្ងុយឆ្ងាញ់ ផ្កាយកទៅថ្វាយព្រះឬគ្រឿងលម្អ ស្លឹកយកទៅខ្ចប់នំចំណី ផ្លែខ្ចីហូបឆៅ ផ្លែទុំយកទៅលីងធ្វើក្រលីងឈូក ដំណាប់គ្រាប់ឈូក បង្អែម ឬម្សៅឈូកជាដើម។ ដំណាំឈូកនៅកម្ពុជាមានច្រើនកន្លែង គ្រាន់តែកន្លែងខ្លះដាំមានលក្ខណៈទ្រង់ទ្រាយតូចឬធំអាស្រ័យទៅតាមទំហំដីសេសសល់ អ្នកប្រកបរបរដាំឈូកកន្លងមកបានទាញប្រយោជន៍ពីឈូកត្រឹមតែ ក្រអៅ ផ្កា ផ្លែ និងស្លឹកដូចបានរៀបរាប់នៅខាងលើប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះដើមឈូកដែលគេបោះចោល និងតែងមើលរំលងជារឿយៗ ត្រូវបានសហគមន៍មួយកន្លែងប្រមែប្រមូលយកមកកាច់ហូតច្នៃធ្វើជាក្រណាត់កាត់សម្លៀកបំពាក់យ៉ាងប្រណីត ជាពិសេសលក់បានក្នុងតម្លៃថ្លៃហើយក៏កំពុងមានទីផ្សារខ្លាំងនៅឯក្រៅប្រទេស។
នៅលើផ្ទះឈើមួយស្ថិតនៅតាមបណ្តោយវិថីលេខ ៦៣ ក្នុងភូមិក្រាញ់ ស្រុកសៀមរាប ខេត្តសៀមរាប ស្ត្រីប្រមាណជា ២០នាក់ បានកំពុងតែដុតដៃដុតជើងយ៉ាងសស្រាក់សស្រាំធ្វើការយ៉ាងហ្មត់ចត់ជាមួយនឹងដើមឈូករាប់រយដើមនៅក្បែរខ្លួនទៅតាមចំណេះជំនាញ និងផ្នែករៀងៗខ្លួន។ ក្រឡេកទៅអ្នកខ្លះកំពុងតែលាងសម្អាតដើមឈូក អ្នកខ្លះកំពុងតែកាច់ដើមឈូកហូតជាសរសៃៗ ហើយខ្លះទៀតក៏កំពុងរវៃអំបោះទុកតម្បាញ ដែលនេះគឺជាសកម្មភាពនៃការផលិតក្រណាត់ឈូកនៅឯសហគមន៍ Samatoa Lotus Textiles ដែលជាសិប្បកម្មក្រណាត់ឈូកដំបូងគេបង្អស់នៅកម្ពុជាក្រោមការផ្តួចផ្តើមពីស្ថាបនិកជនជាតិបារាំងលោក Awen Delaval ។ ជាមួយនឹងការបង្កើតសិប្បកម្មក្រណាត់ឈូកប្រមាណប្រាំឆ្នាំនៅកម្ពុជា លោក Awen បានឲ្យដឹងពីគោលបំណងដែលថា យើងចង់បង្កើតផលិតផលដែលមិនបង្កហានិភ័យដល់ធម្មជាតិ ពោលមិនប្រើប្រាស់អគ្គិសនី មិនប្រើប្រាស់ភ្លើង មិនបំពុលបរិស្ថាន ដែលសំខាន់ចង់ផ្តល់ឱកាសការងារដល់ស្ត្រីមានជីវភាពខ្វះខាតអាចរកប្រាក់ចំណូលដើម្បីផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ។ និយាយដល់អំបោះឈូក ប្រិយមិត្តប្រាកដជាឆ្ងល់ហើយថាតើគេធ្វើយ៉ាងដូចម្តេចទើបង្កើតជាសរសៃអំបោះបាន? ហើយតើការផលិតពីមួយដំណាក់កាលទៅមួយដំណាក់កាលមានភាពខុសគ្នាយ៉ាងដូចម្តេចពីការផលិតសូត្រដង្កូវ? ជាការពិតណាស់ ថ្វីដ្បិតសរសៃឈូកមានភាពងាយស្រួលធ្វើក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែបើគិតពីសង្វាក់ផលិតកម្មគឺត្រូវចាយពេលយូរជាងសូត្រធម្មតា ជាក់ស្តែង ដំបូងពេលទទួលដើមឈូកពីអ្នកកាប់រួច គេត្រូវយកវាមកដុសលាងសម្អាតភក់ចេញជាមុនសិនដើម្បីកុំឲ្យភក់ប្រឡាក់សរសៃនៅពេលកាច់ ម្យ៉ាងជៀសវាងបន្លាមុតដៃអ្នកកាច់ផងដែរ ក្រោយសម្អាតរួចរាល់ជំហានបន្ទាប់គឺត្រូវយកដើមឈូកម្តងប្រាំពីរដើមមកផ្គុំគ្នាដាក់លើក្តាររាបស្មើ រួចយកកាំបិតឆូតក្រឡឹងដើមឈូកហើយធ្វើការកាច់ជាពីរទាញចេញពីគ្នា ពេលនោះសរសៃឈូកពី២០ទៅ៣០ សរសៃនឹងចេញមកហើយគេចាប់ផ្តើមមូរត្របាញ់ជាអំបោះមួយសរសៃតែម្តងជាការស្រេច។
តាមការឲ្យដឹងពីកញ្ញា ឡុង ស្រីណា ជំនួយការរបស់លោក Awen ផ្ទាល់ ប្រភេទដើមឈូកដែលអាចយកមកកាច់ជាសរសៃបានទាល់តែជាឈូកខ្មែរ ហើយដើមឈូកត្រូវមានរយៈពេលត្រឹមតែ២៤ម៉ោងប៉ុណ្ណោះ រាប់ចាប់តាំងពីពេលគេកាប់មកពីបឹង ព្រោះបើទុកលើសពីនេះដើមឈូកអាចនឹងស្វិតគ្មានសរសៃ។ ក្នុងមួយថ្ងៃ អ្នកធ្វើម្នាក់ប្រើប្រាស់ឈូកយ៉ាងហោចណាស់ជាង ២០គីឡូក្រាម ដែលអាចត្របាញ់សរសៃឈូកជាបំបោះប្រវែង១០០ម៉ែត្រ។ ដើម្បីធ្វើក្រណាត់ ១ម៉ែត្រគេប្រើអំបោះឈូក ៣០០០ម៉ែត្រ ជាមួយដើមឈូក ១៧០០០ដើម ដើម្បីធ្វើក្រមាមួយគេត្រូវប្រើឈូក ៤០០០០ ដើម រីឯស្បង់ជីពរមួយប្រើឈូក ២២០០០០ដើម ។ ប្រសិនបើចំនួនដើមឈូកច្រើនយ៉ាងនេះសួរថាតើសហគមន៍បានដើមឈូកមកពីណា?។ ឈូកមួយចំនួនត្រូវបានទិញពីអ្នកចម្ការនៅឯភ្នំក្រោមក្នុងខេត្តសៀមរាប រីឯឈូកមួយចំនួនទៀតប្រមូលមកពីបឹងកំពីងពួយនៅឯខេត្តបាត់ដំបងដែលសហគមន៍ជាអ្នកដាំដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ដោយសារដំណាំឈូកសម្បូរលូតលាស់នៅរដូវភ្លៀង ដូចនេះសហគមន៍តែងតែធ្វើការស្តុកទុកនៅរដូវប្រាំងមានន័យថា រៀងរាល់រដូវវស្សាហ៍ក្រុមការងារនឹងផ្តោតលើការកាច់យកសរសៃទុក ហើយឈានចូលដល់រដូវប្រាំងទើបចាប់ផ្តើមត្បាញធ្វើជាក្រណាត់ និងកាត់ជាសម្លៀកបំពាក់ផ្សេងៗទៅតាមតម្រូវការរបស់អតិថិជន។ បើទោះឈូកប្រមែប្រមូលបានមកពីប្រភពទាំងពីរនេះក្តី ប៉ុន្តែសហគមន៍នៅតែមានការព្រួយបារម្ភចំពោះកង្វះឈូកសម្រាប់ធ្វើក្រណាត់ទៅតាមតម្រូវការច្រើនរបស់អតិថិជន ដែលនេះជាហេតុធ្វើឲ្យក្រណាត់ឈូកមិនអាចលក់ជាលក្ខណៈបោះដុំបាន។ នេះបើតាមការឲ្យដឹងបន្ថែមពីកញ្ញា ឡុង ស្រីណា។
ក្រណាត់ឈូកមានលក្ខណៈពិសេសខុសពីសូត្រ ពោលមានសភាពស្វិត មិនងាយជ្រាបទឹក មិនងាយជ្រួញ និងអាចបោកទឹកបានធម្មតា ហើយដែលសំខាន់សរសៃឈូកតូចៗឆ្មារល្អវានឹងមិនបង្កឲ្យហប់ខ្យល់នៅពេលកាត់ធ្វើជាសម្លៀកបំពាក់ឡើយ។ ក្រណាត់ឈូកត្បាញរួចរាល់ត្រូវបានយកមកកាត់ច្នៃចេញជាសម្ភារប្រើប្រាស់ផ្សេងៗដូចជា កន្សែងបង់ក ក្រវាត់ក បូរសក់ និងសម្លៀកបំពាក់ជាដើម។ តាមធម្មតាពណ៌ធម្មជាតិរបស់ក្រណាត់ឈូកមានភាពស្រស់ស្អាតស្រាប់គឺពណ៌ពងមាន់ឬជួនពណ៌សាច់ ប៉ុន្តែបើសិនភ្ញៀវចង់កុម្មង់ពណ៌ផ្សេងៗ សហគមន៍ក៏រីករាយធ្វើការជ្រលក់ពណ៌ដោយប្រើប្រាស់គ្រឿងផ្សំបែបធម្មជាតិជូនផងដែរ។ ក្រណាត់ឈូកជាក្រណាត់មានគុណភាពខ្ពស់ ដូចនេះតម្លៃក្នុងមួយម៉ែត្រគឺ ៣១៨ ដុល្លារ វាអាចជាតម្លៃខ្ពស់មួយសម្រាប់អតិថិជនក្នុងស្រុក ប៉ុន្តែបើកងាកទៅកាន់ទីផ្សារនៅក្រៅប្រទេសវិញ កញ្ញា ឡុង ស្រីណា បានលើកឡើងថា បច្ចុប្បន្ន ក្រណាត់ឈូកកំពុងទទួលបានការគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហឹង និងមានការបញ្ជាទិញពីភ្ញៀវនៅក្រៅប្រទេសជាច្រើនដូចជា ចិន បារាំង និងអាមេរិកជាដើម។ ការទិញផលិតផលក្រណាត់ឈូកនេះក៏ជាផ្នែកមួយជួយដល់សង្គមផងដែរ ដោយហេតុដូចបានជម្រាបនៅខាងលើសហគមន៍បានផ្តល់ឱកាសការងារដល់ស្ត្រីមានជីវភាពខ្វះខាតអាចរកប្រាក់ចំណូលទៅផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ក៏ដូចជាការសិក្សារបស់កូនៗឲ្យមានអនាគតល្អប្រសើរ។ ដូចនេះសម្រាប់អ្នកមានបំណងចង់ជាវក្រណាត់ឈូកអាចធ្វើការឡើងទៅដល់សហគមន៍ផ្ទាល់ដែលមានអាសយដ្ឋានដូចបានរៀបរាប់ជូននៅខាងដើម ឬគ្រាន់តែចូលទៅបញ្ជាទិញនៅលើគេហទំព័រហ្វេសប៊ុករបស់សហគមន៍ SAMATOA LOTUS TEXTILES៕
Article by HEM SOKKHIM
