SOVRIN Magazine

វ៉ាន់ ឆវ័ន្ត ចេញពីអន្លង់ទាសករឆ្លងដែនក្លាយជាវិចិត្រករមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះនៅបាត់ដំបង

NEWS 3 years ago

កេរ្តិ៍ឈ្មោះជាវិចិត្រករនិងជាងចម្លាក់បែបសហសម័យរបស់សិល្បករ វ៉ាន់ ឆវ័ន្ត ត្រូវបានមជ្ឈដ្ឋានសារព័ត៌មានក្នុងស្រុកជាច្រើនចាប់ផ្តើមចាប់អារម្មណ៍តាមរយៈស្នាដៃសិល្បៈប្លែកៗដែលលោកបង្កើតឡើងត្រូវបានដាក់តាំងពិព័រណ៍ជាច្រើនលើកច្រើនសានាពេលកន្លងមកទាំងនៅរាជធានីភ្នំពេញ និងនៅក្រុងបាត់ដំបង។ វិចិត្រករវ័យ៤០ឆ្នាំ មានដើមកំណើតមកពីស្រុកឯកភ្នំ ខេត្តបាត់ដំបង រូបនេះ បានប្រាប់សូវរីនឲ្យដឹងថា មុនក្លាយខ្លួនជាសិល្បករមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះដែលមហាជនចាប់ផ្តើមទទួលស្គាល់ដូចសព្វថ្ងៃលោកធ្លាប់ឆ្លងកាត់អតីតភាពជូរចត់កម្សត់វេទនាដោយសារកត្តាជីវភាពរហូតចាញ់ឧបាយកលមេខ្យល់បោកយកទៅលក់ជាកម្មករនេសាទសមុទ្រនៅប្រទេសជិតខាងអស់រយៈពេល២ឆ្នាំ៥ខែ។ ដោយសារគុណបុណ្យទឹកដោះម្តាយថ្លៃ លោកមានវាសនាបានរួចផុតពីជីវិតទាសភាពនេះ ហើយចាប់ផ្តើមជីវិតថ្មីជាសិស្សគំនូរនៃសាលាហ្វារពន្លឺសិល្បៈនៅក្រុងបាត់ដំបងចន្លោះឆ្នាំ២០០៥ដល់ឆ្នាំ២០១៣។ ប៉ុន្តែក៏ដើម្បីកសាងជីវភាព ក្រោយមក លោកក៏ធ្លាប់ចេញទៅធ្វើជាជាងចម្លាក់រហូតដល់ខេត្តរតនគិរីច្រើនឆ្នាំទម្រាំនឹកស្តាយជំនាញសិល្បៈដែលធ្លាប់រៀនកន្លងមកហើយវិលត្រឡប់មកធ្វើជាវិចិត្រករនៅស្រុកកំណើតវិញ។

“ដោយក្តីស្រឡាញ់ និងជានិស្ស័យរបស់ខ្ញុំពីកំណើត ខ្ញុំតែងតែយល់សប្តិ(ថាបាន) រៀនជាមួយចាស់ព្រឹទ្ធាចារ្យដែលគាត់ស្លៀកក្បិនពណ៌ស និងស្ពាយថង់យាមពណ៌សផងដែរ ដែលមានពុកមាត់-ចង្កាទៀតផង។ នៅពេលខ្ញុំមានអាយុ ២៦ឆ្នាំ ខ្ញុំបានយល់សុបិនឃើញគាត់ផ្តល់បង្វេចសមួយឲ្យខ្ញុំ…គាត់និយាយថា ដល់ពេលដែលឯងត្រូវទទួលឧបករណ៍របស់ឯងសម្រាប់ការងារសិល្បៈរបស់ឯងវិញហើយ” លោកបានរំព្ញក។ ដោយសារជំនាញដែលចេះពីការសិក្សា គួបផ្សំនឹងកត្តាជំនឿក្នុងក្តីសុបិនផង លោកចេះតែបន្តការងារសិល្បៈសហសម័យនេះរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្នមិនបោះបង់វាចោលឡើយ។ ក្រោយមកទៀត ជាសំណាងល្អ លោកបានស្គាល់ស្ថាប័នអូផេនស្ទូឌីយូខេមបូឌា នៅខេត្តសៀមរាប និង Romcheik 5 Art Space នៅក្រុងបាត់ដំបង តាមរយៈមិត្តរួមអាជីព ដែលស្ថាប័នទាំងពីរនេះបានជួយ ផ្តល់គំនិតល្អៗ និង បង្កើតទីផ្សារស្នាដៃសិល្បៈទាំងនៅក្នុងស្រុក និងនៅលើឆាកអន្តរជាតិជាបន្តបន្ទាប់សម្រាប់រូប លោក។ ជាជោគជ័យមួយទៀតក្នុងវិថីសិល្បៈ លោកបានជាប់ជានិស្សិតអាហារូបករណ៍សិល្បៈខ្មែរអមតៈ អាន ចនផន ពីអង្គការសិល្បៈខ្មែរអមតៈ (CLA) ដើម្បីមានឱកាសអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពសិល្បៈបន្ថែមទៀត។

សព្វថ្ងៃ លោកមានជីវភាពកាន់តែធូរធារសមរម្យខុសឆ្ងាយពីមុនតាមរយៈការលក់ស្នាដៃសិល្បៈ និងរបរធ្វើស្រែចំការគួបផ្សំបន្ថែម។ ផ្តើមចេញពីការឲ្យតម្លៃការងារសិល្បៈខ្លួនឯង លោកបានធ្វើឲ្យមនុស្សជុំវិញខ្លួនរបស់លោកមើលឃើញនូវតម្លៃការងារពិតប្រាកដរបស់លោកបន្តបន្ទាប់ ជាពិសេសគឺភរិយារបស់លោកដែលតែងតែចាំផ្តល់កម្លាំងចិត្តក្បែរលោកជានិច្ច ។ សមិទ្ធផលថ្មីចុងក្រោយរបស់លោកគឺ ពិព័រណ៍ទាក់ទងនឹងជីវិតទាសករនេសាទត្រីសមុទ្រនៅប្រទេសថៃ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីជីវិតពិតរបស់លោកផ្ទាល់តែម្តង ហើយពិព័រណ៍នេះរៀបចំឡើងកាលពីពេលថ្មីៗនៅវិចិត្រសាល ២៨២ ក្រុងភ្នំពេញ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ លោកក៏ចាប់ផ្តើមគម្រោងសិល្បៈធំៗចំនួន៣ នៅក្នុងនិងក្រៅប្រទេសជាមួយស្ថាប័នទាំងពីរដែលលោកធ្វើការជាមួយ ដែលជាប្រភេទពិព័រណ៍លក្ខណៈក្រុម នឹងប្រព្រឹត្តទៅនៅខែឧសភា ព្រមទាំងពិព័រណ៍ផ្សេងទៀត នៅភ្នំពេញនិងនៅសហរដ្ឋអាមេរិក នៅខែតុលាខាងមុខផងដែរ។

ចំពោះគោលបំណងសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត លោកប្រាថ្នាចង់សាងសង់សារមន្ទីរសិល្បៈឯកជនមួយនៅខេត្តបាត់ដំបងដើម្បីដាក់តាំងឧបករណ៍ប្រើប្រាស់របស់ខ្មែរយើងគ្រប់ជំនាន់ដើម្បីឲ្យកូនខ្មែរជំនាន់ក្រោយបានស្គាល់ “ទុកឲ្យក្មេងជំនាន់ក្រោយបានស្គាល់និងសិក្សាបន្ថែមថា តើខ្មែរយើងពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់ ក្រៅពីប្រាង្គប្រាសាទ គាត់បានសាងអ្វីសម្រាប់ជំនាន់គាត់ក្រោយៗទុកជាកេរវប្បធម៌បន្តវេន (ក្នុងនោះ) គឺមានសិល្បៈសហសម័យ និងចម្លាក់សហសម័យរបស់ខ្ញុំ ”។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ លោកក៏មានបំណងចង់ចែករំលែកចំណេះដឹងផ្នែកសិល្បៈសហសម័យនេះដល់ក្មេងៗជំនាន់ក្រោយថែមទៀតផង៕

Article by SRIN SOKMEAN

SUGGESTIONS