បច្ចុប្បន្នបើយើងនិយាយពី «ប្រដាល់គុនខ្មែរ» ប្រហែលជាលោកអ្នកបានស្គាល់រួចមកហើយនូវកេរ្តិ៍ឈ្មោះដ៏ល្បីរបស់កីឡាករ លោក ព្រំ សំណាង ដែលបានផ្តួលគូប្រកួតជាច្រើនលើករាប់មិនអស់។ ថ្មីៗនេះលោកក៏បានលើកមុខមាត់ប្រទេសកម្ពុជានៅលើឆាកអន្តរជាតិតាមរយៈការប្រកួតក្នុងកម្មវិធី Thai Fight ដែលបានប្រព្រឹត្តឡើងនៅប្រទេសថៃ ដោយលោកបានទទួលជ័យជម្នះ រួមជាមួយនឹងខ្សែក្រវាត់ និងមេដាយមាសផងដែរ។ ជាការពិត ជ័យជម្នះកីឡាកររូបនេះ បានធ្វើឲ្យពិភពលោកកាន់តែស្គាល់ច្បាស់នូវអ្វីដែលជាគុនខ្មែរ និងមហាជនខ្មែរគ្រប់រូបកាន់តែជួយលើកតម្កើងនូវមរតកដូនតាដែលបានបន្សល់ទុកទ្វេដង។ ថ្ងៃនេះក្រុមការងារ សូវរីន បានជំនួបសម្ភាសន៍ជាមួយនឹងកីឡាករលំដាប់កំពូលរូបនេះ បង្ហើបអំពីជីវប្រវតិ្ត ការហាត់ប្រដាល់គុនខ្មែរ ជាពិសេសការត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ប្រកួតកីឡាអាស៊ីអាគ្នេយ៍លើកទី៣២ (32nd SEA Games) ដែលកម្ពុជាទទួលធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះ។
ស្ថិតនៅក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលកីឡាកងយោធពលខេមរភូមិន្ទ កន្លែងហាត់ប្រដាល់គុនខ្មែរ កីឡាករលោក ព្រំ សំណាង ក្នុងឯកសណ្ឋានប្រដាល់គុនខ្មែរ អមជាមួយនឹងទឹកមុខញញឹមស្រស់ បានបង្ហើបពីចំណាប់អារម្មណ៍បង្កប់ទៅដោយមោទកភាពចំពោះព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ធំលំដាប់អន្តរជាតិនេះ ប្រាប់មកកាន់សូវរីនថា “គ្រាន់តែទទួលបានដំណឹងថា ការប្រកួតស៊ីហ្គេមលើកទី៣២នេះ កម្ពុជានឹងធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះ ខ្ញុំពិតជាសប្បាយចិត្តណាស់ ព្រោះធ្លាប់តែទៅប្រកួតស៊ីហ្គេមនៅប្រទេសគេ។ មួយវិញទៀតសូមឲ្យយើងទាំងអស់គ្នា ក្នុងនាមជាម្ចាស់ផ្ទះ ទទួលភ្ញៀវដោយភាពរួសរាយរាក់ទាក់ កុំមានភាពឆ្មើងឆ្មៃ តែពេលប្រកួតត្រូវតែមោះមុត ដូចពាក្យមួយឃ្លាថា «យើងទន់ភ្លន់តែមិនទន់ជ្រាយឡើយ»។ វេលានេះហើយនឹងធ្វើឲ្យពិភពលោកកាន់តែស្គាល់ច្បាស់អំពីប្រទេសកម្ពុជាយើង។”
លោកថែមទាំងលើកឡើងបន្ថែមទៀតថា បច្ចុប្បន្ននេះឃើញថាកីឡាករ កីឡាការិនីយើងទាំងអស់គឺមានសមត្ថភាពច្រើន ព្រោះពួកគាត់ខិតខំហ្វឹកហាត់ណាស់ទៅតាមប្រភេទកីឡារៀងៗខ្លួន ហើយក៏ទទួលបានការមើលថែទាំយ៉ាងល្អពីខាងសហព័ន្ធផងដែរ។ ជាក់ស្តែង រូបលោកផ្ទាល់បានព្យាយាមហ្វឹកហាត់ ដុសខាត់សមត្ថភាពដើម្បីត្រៀមក្នុងការប្រកួតស៊ីហ្គេមនេះ ដោយក្នុង១សប្តាហ៍លោកហាត់ចំនួន៦ថ្ងៃឬ៧ថ្ងៃពេញតែម្តង ដែលក្នុង១ថ្ងៃលោកហាត់ចំនួន៣ពេលគឺ ពេលព្រឹក ពេលល្ងាច និងពេលយប់។
ងាកមកជ្រាបអំពីដំណើរដើមទងដែលកីឡាករសម្បុរស្រអែមស្រស់រូបនេះ ចូលប្រឡូកក្នុងវិស័យប្រដាល់គុនខ្មែរវិញ ដ្បិតថាលោកចង់បំពេញបំណងរបស់លោកឪពុកដែលចង់ឲ្យខ្លួនចូលហាត់ប្រដាល់តាំងតែពីតូចមកម្ល៉េះ។ “កាលនោះខ្ញុំដើររកកន្លែងសម្រាប់ហាត់ប្រដាល់តាំងពីតូចតែរកមិនបានសោះ រហូតដល់ឆ្នាំ២០១០ ខ្ញុំមានអាយុជាង២០ឆ្នាំទើបបានចូលហាត់។” លោកក៏បានបន្តថា “ក្នុងរយៈជាង១៣ឆ្នាំមកនេះ ដំណើរជីវិតខ្ញុំមានភាពជូរចត់ណាស់ វាស្ទើរតែលិចលង់ទៅហើយ ដូចទូកអណ្តែតកណ្តាលទន្លេអ៊ីចឹង ហើយក៏ជួបព្យុះភ្លៀងមកច្រើនដែរ។ ព្រោះការហាត់ប្រដាល់គុនខ្មែរនេះ មិនមែនយើងចូលហាត់ហើយបានប្រកួតភ្លាមទេ ហើយបើដាក់ចិត្តចូលហាត់ហើយមិនសូវមានពេលសម្រាប់ធ្វើការប្រកបរបរអ្វីបាននោះទេ គឺត្រូវបុកហាត់ពង្រឹងសមត្ថភាពតែម្តង។ ណាមួយខ្ញុំក៏មិនសូវមានធនធានប៉ុន្មានដែរ ទើបរាងពិបាក ព្រោះត្រូវផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារថែមទៀត។”
ឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ដែលមានគ្រប់រសជាតិអស់រយៈពេលជាងមួយទសវត្សរ៍ក្នុងវិស័យនេះ តើលោកធ្លាប់ទទួលរងការបង្អាក់ទឹកចិត្ត ឬចង់ឈប់ពីអាជីពនេះដែរឬទេ? លោក ព្រំ សំណាង ដែលមានរហស្សនាមលើសង្វៀនគុនខ្មែរជា កីឡាករជង្គង់ពិឃាត ឆ្លើយតបទាំងមិនលាក់លៀមថា “មួយជីវិតខ្ញុំនេះ ខ្ញុំស្រលាញ់គុនខ្មែរណាស់ បើឲ្យខ្ញុំបោះបង់ខ្ញុំមិនបោះបង់ទេ។ ធ្លាប់មានគេសួរខ្ញុំជាច្រើនដងថា អត់ការងារធ្វើមែនបានទៅហាត់ប្រដាល់ចឹង? ខ្ញុំក៏តបទៅវិញ ទោះខ្ញុំមិនបានរៀនសូត្រច្រើនដូចគេ ទោះខ្ញុំមិនអាចជួយដល់ប្រទេសជាតិច្រើនដូចគេ តែហោចណាស់ខ្ញុំបានថែរក្សាមរតកដូនតាដែលបានបន្សល់ទុកនេះ ហើយវាក៏ជាបំណងរបស់ឪពុកខ្ញុំដែរ។ តែអ្វីដែលខ្ញុំស្តាយគឺឪពុកខ្ញុំបានលាចាកលោក មិនបានឃើញខ្ញុំមកដល់ចំណុចនេះឡើយ(ទឹកមុខស្រពោន)! ចុះតើអ្វីទៅដែលធ្វើឲ្យលោកមានមោទកភាពចំពោះខ្លួនឯងក្នុងវិស័យនេះ? “ពេលនេះហើយដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំមានមោទកភាពចំពោះខ្លួនឯង ទោះវាមិនទាន់ជាជោគជ័យធំដុំ តែយ៉ាងណា ខ្ញុំឃើញថាប្រជាជនខ្មែរយើងពេលនេះងាកមកចាប់អារម្មណ៍នឹងគុនខ្មែរច្រើនជាងពីមុន ហើយបានលើកតម្កើងប្រទេសជាតិយើងលើឆាកអន្តរជាតិ និងពាំនាំជ័យជម្នះជូនដល់មាតុប្រទេសរបស់ខ្ញុំ។”
ទន្ទឹមនឹងនេះ កីឡាករដែលមានស្រុកកំណើតមកពីខេត្ត កំពង់ស្ពឺ រូបនេះ ក្រៅពីទទួលបានជ័យជម្នះការប្រកួត Thai Fight លោកក៏ធ្លាប់បានចូលរួមប្រកួតទាំងថ្នាក់ជាតិ និងអន្តរជាតិជាច្រើនលើក តួយ៉ាង ទៅប្រកួតស៊ីហ្គេមលើកទី៣១នៅប្រទេសវៀតណាមទទួលបានលេខ៣(មេដាយសំរឹទ្ធ) ប្រកួតថ្នាក់ជាតិបាន៤ដងបានមេដាយមាសទាំង៤ដង រួមទាំងការប្រកួតជាច្រើនទៀតផងដែរ។ យ៉ាងណាមិញលោក ព្រំ សំណាង ក៏នឹងត្រៀមទៅប្រកួតនៅប្រទេសអ៊ីតាលី និងប្រទេសមួយចំនួនទៀតក្រោយពេលការប្រកួតស៊ីហ្គេមត្រូវបានបញ្ចប់។
មួយវិញទៀត កីឡាករដែលមានកម្ពស់១,៨៤ម៉ែត្ររូបនេះ ក៏បានបង្ហាញពីគុណប្រយោជន៍នៃការហាត់ប្រដាល់គុនខ្មែរដែរថា “មែនទែនទៅ បើយើងចេះគុនខ្មែរ វាជួយដល់សុខភាពបានច្រើន កាយសម្បទារឹងមាំ ហើយទោះមិនបានឡើងប្រកួតក៏យើងអាចការពារខ្លួនបានខ្លះៗដែរ។ មួយវិញទៀតនោះ ក្មេងៗបើគាត់ចេះគុនខ្មែរ គឺពួកគាត់នឹងមានភាពអំណត់ មិនចេះដើររករឿងគេឬវាយគ្នាផ្តេសផ្តាសទេ។ លោកក៏បានសង្កត់ធ្ងន់បន្ថែម “សូមឲ្យពុកម៉ែបងប្អូនជួយបន្តការគាំទ្រគុនខ្មែរយើងបន្ថែមទៀត។ សំខាន់ ក្មេងៗជំនាន់ក្រោយសូមងាកមកលេងកីឡា គឺដើម្បីសុខភាព ដើម្បីខ្លួនឯង គ្រួសារ និងសង្គមជាតិយើង។”
ជាចុងក្រោយ ចំពោះការប្រកួតស៊ីហ្គេមលើកទី៣២នេះ កីឡាករ លោក ព្រំ សំណាង ក៏មានការប្តេជ្ញាចិត្តយ៉ាងមុតមាំដែរថា លោកមានចិត្តមោះមុតណាស់ក្នុងការប្រកួតនេះ ហើយនឹងយកមេដាយជូនជាតិឲ្យបាន និងប្រឹងឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព។ លោកក៏សង្ឃឹមថា ប្រដាល់គុនខ្មែរយើងនឹងកាន់តែល្បីរន្ទឺ ហើយលោកក៏សូមអរគុណដល់ជនរួមជាតិទាំងអស់ដែលបានជួយគាំទ្រដល់រូបលោកផងដែរ៕
Article by SOUNG SOKSAN